Het gevaar voor de Efteling is niet de falende achtbaan
De ingezonden brieven van maandag 27 juli.
Brief van de dag: De Efteling en de loterij
Het zal niemand zijn ontgaan dat de Efteling de afgelopen dagen wat problemen heeft gehad met de Baron 1898, haar gloednieuwe paradepaardje. 'Kinderziektes, onlosmakelijk verbonden aan complexe machines vol technische snufjes en sensoren', aldus een woordvoerder van het attractiepark. Toch zal de reputatie van de Efteling maar nauwelijks te lijden hebben onder deze opstartproblemen, ze zijn snel vergeven. Nee, het gevaar komt voor de Efteling uit een andere hoek.
In juli verzond de Bankgiro Loterij duizenden enveloppen naar consumenten waarop in grote letters stond geschreven: 'Alstublieft, uw Efteling-tickets t.w.v. 72 euro'. De ontvangers kregen deze kaarten echter pas na aanschaf van drie loten voor deze loterij. De Consumentenbond vindt deze handelwijze volstrekt misleidend en diende een klacht in bij de Kansspelautoriteit. Ook de Reclame Code Commissie ontving klachten en heeft de zaak in behandeling.
Hoewel het voor de Bankgiro Loterij vermoedelijk weer met een sisser zal aflopen zijn duizenden huishoudens weer eens fijntjes geconfronteerd met dat waar de Efteling bijna ieder jaar weer in de media voor ter verantwoording wordt geroepen, de hoge toegangsprijzen.
De actie van de Bankgiro Loterij roept bij een hoop huishoudens die frustratie weer op en zo raakt het beeld dat het pretpark exorbitant prijzig zou zijn steeds meer bestendigd.
Gelukkig is de enveloppe alleen in Nederland verspreid en gaat de actie van de cultuurloterij van Nederland aan de neuzen van veel Belgen en Duitsers voorbij. Die landen moeten er voor zorgen dat het park in 2020 vijf miljoen bezoekers per jaar trekt, 600 duizend meer dan vorig jaar. En die bezoekers zijn nodig om de 18 miljoen euro kostende Baron terug te verdienen.
Ruben Sax, Den Haag
Zoen en prikkelbaard
De discussie over het handen schudden volg ik met belangstelling. Maar als we het dan toch over vormen van begroeting hebben, waarom moeten er telkens, zodra we een bekende ontmoeten, drie zoenen gegeven worden?
Het was niet lang geleden nog een item op het NOS Journaal, met de vraag waar die gewoonte eigenlijk vandaan komt en de conclusie of we niet gewoon terug moeten naar die ene zoen, zoals vroeger het geval was.
Dit vond ik zo'n lumineus idee dat ik het meteen heb uitgeprobeerd bij de dames in mijn familie en vriendenkring door vlak voor het zoenen kort te zeggen 'eentje maar hoor'. Sommigen vonden het meteen prima, maar een aantal onder hen vond het een tikkeltje vreemd, bespeurde ik. Hoe dan ook, één zoen moet voldoende zijn, en ik denk vooral toch aan een voor hen bijkomend en hiermee simpel te verhelpen ongemak, want ik heb best wel een prikkelbaard.
Tom Frohwein, 's-Gravenzande
Brief van de dag: De Efteling en de loterij
Uruzgan
Stel - je voorkomt een moord. En de overlevende wordt een dag later alsnog vermoord, je was er niet bij. Had je de moord dan niet moeten voorkomen? Als we onszelf beschaafd willen blijven noemen, hebben we de plicht in te grijpen daar waar zich schrijnende, mensonterende situaties voordoen. Naar beste kunnen en vermogen. Dat hebben onze Uruzgan-soldaten dapper gedaan. Als ver-van-mijn-bedburger ben ik daar trots op en bedank ik ze daarvoor.
Tammo Kamminga, 't Harde
Adrie Kloot
In het V zomer magazine (25 juli) staat een lezenswaardig interview met de grote Rotterdamse volkskomiek André van Duin. Er staat echter een storend foutje in. Ik doel hier op de mededeling dat hij is geboren als Adrie Kyvon. Dat klopt niet. André van Duin staat weliswaar onder de naam Kyvon ingeschreven bij de burgerlijke stand, maar in 1947 werd hij bij geboorte ingeschreven als Adrie Kloot. Op verzoek van zijn vader werd deze familienaam in 1966 gewijzigd in Kyvon.
Eigenlijk wel jammer, want de naam André Kloot had niet misstaan tussen meneer Wijdbeens en Flip Fluitketel.
Sjaak van der Velden, Rotterdam
Arme korpschef
De korpschef van de Nationale Politie Gerard Bouman is een zeer capabele man met een onmogelijke opdracht.
Enerzijds moet hij onder grote politieke druk werkelijk alle zeilen bijzetten om van zijn organisatie een beginnend succes te maken en anderzijds wordt hij gelijktijdig door maatschappelijke druk steeds nadrukkelijker aangesproken op de kwaliteit van zijn mensen.
Hij realiseert zich daarbij beter dan wie ook dat het een deels ten koste van het ander gaat en dat het onder één leiding plaatsen van de politie zeker niet de oplossing van alle problemen is. Maar hij weet vooral dat niet iedere goedgekeurde politieagent geschikt voor zijn taak is, dat niet iedere agent voldoende fysiek getraind is en zeker dat niet elke agent voldoende schiettraining krijgt om zijn werk goed te doen.
Intern zal hij daarom vast wel meer dan eens roepen : 'Ik weet precies waar het aan ontbreekt, maar ik heb de tijd en het geld niet om het goed te doen.' En omdat de politiek haar ongelijk over nut en noodzaak om een Nationale Politie op te richten nooit zal toegeven, blijft het voor hem aanmodderen. Arme Bouman.
Jan Tolsma, Leiden
Deutsche Bank
Het is verbijsterend te lezen dat minister Dijsselbloem heeft besloten Deutsche Bank aan te wijzen als coördinator wereldwijd bij het begeleiden va de beursgang van ABN Amro.
Een criminele organisatie die voor 2.5 miljard dolar beboet is wegens de Liborfraude. Een bank die (evenals ABN Amro zelf) tot oplopend naar 150 miljoen per jaar verdiende aan de derivatenhandel via corrupte tussenpersonen bij Vestia en daarmee het corporatiestelsel en de huisvesting voor laagbetaalden in Nederland deed wankelen.
Een bank ook die dreigt te bezwijken onder een veelheid aan lopende juridische procedures wegens malversaties: van rommelhypotheken tot het faciliteren van belastingontduiking. Hoever kun je in gewoon fatsoen en gezond verstand als minister het spoor kwijt zijn.
Het valt te hopen dat bij motie door Kamerleden met fatsoen de minister gedwongen wordt op zijn besluit terug te komen.
Ruud Nijhof, oud-lid Tweede Kamer voor DS'70
Afval en statiegeld
'Als je afval mooi maakt, geef je een verkeerd signaal'. Dat betwijfel ik.
Over smaak valt niet te twisten, over statiegeld wel.
Lijnie Lutgerink, Meerssen