Het gedachtegoed
'HET CDA is meegelift met het succes van LPF', hoorde ik fractieleider Mat Herben voor het hek van Paleis Noordeinde tegenover toegestroomde journalisten verklaren, waarna hij ook nog onthulde welk type informateur hij de koningin had aangeraden: 'Dat moet een man zijn met moreel gezag en met een eruditie die...
Soms geloof je je oren niet.
Is trouwens ooit in de geschiedenis een dode zo hardnekkig en zo stuitend misbruikt als de vermoorde professor Pim?
Het enige voorbeeld dat me te binnen wil schieten - en daar bedoel ik verder niks mee - is dat van de Berlijnse rechtenstudent Horst Wessel, die in februari 1930 als sympathisant van de nazi-beweging door mogelijk linkse kogels werd getroffen, en wiens begrafenis door Goebbels briljant werd georkestreerd als de teraardebestelling van een heilige martelaar. Het At your service van die dagen heette Die Fahne hoch, die Reihen fest geschlossen.
Op de opiniepagina van NRC Handelsblad las ik van de week een behartenswaardige bijdrage van de schrijver Herman Franke, die de Nederlandse martelaar nog heeft gekend als docent marxistische sociologie aan de Rijksuniversiteit Groningen. 'Daar', schreef hij, 'zag ik hem de communistische revolutie uitroepen met dezelfde gedreven glansogen en op dezelfde zelfverzekerde messiastoon als hij nu de rechtse LPF-revolutie voor 15 mei aankondigde. Het was tijdens de oliecrisis in 1973. 'Nu klapt het kapitalisme, nu breekt de dictatuur van het proletariaat aan', zei hij. Dat feest ging niet door. Maar als ik nu op tv de huilerige, maar ook grimmige en onverdraagzame reacties op zijn dood zie, dan heeft de dictatuur van het proletariaat zich toch langzaam maar zeker gevestigd in dit land.'
De mortuis nil nisi bene, hielden de oude Romeinen mekaar voor. En ze bedoelden dat je over de minder aardige kanten van een overleden gedachtegoed 't best eerbiedig kon zwijgen, niet dat je ze moest verontschuldigen.
Maar wie van de zesentwintig aankomende parlementariërs heeft op school nog latijn geleerd?
Hoeft natuurlijk ook niet. Hoefde voor Paars al niet, laat staan voor de centrum-rechtse coalitie die er onherroepelijk aan komt. Want laat je niks wijsmaken door al die gespeelde slagen om de arm van Balkenende, en zeker niet door de nuffige reserves van Zalm die het als verliezer 'gepaster' zou vinden om voor straf in de oppositie te gaan. Die man zal wel gek zijn. Met vier of vijf bewindslieden in de ministerraad en mevrouw Jorritsma op de voorzittersstoel, is er zo weer plaats voor een paar jonge, vernieuwende liberalen in de fractie.
Ik tip overigens alvast Ferry Hoogendijk namens LPF voor Economische Zaken. Als hoofdredacteur van Elsevier heeft hij, samen met de toenmalige christen-democraten Roolvink en Schmeltzer, al in de jaren zeventig (tegen een royaal honorarium) de Amerikaanse oliemaatschappij Gulf van advies gediend, en sinds kort is hij handelaar in kunst. Breed georiënteerd dus, en bovendien op een haar na ook zelf professor: in 1971 promoveerde hij op een schoolopstel met de toepasselijke titel Politieke propaganda in Nederland.
Hoe moeten we de nieuwe ploeg tegemoet treden?
Gisteren werd ik gebeld door de redactie van Rondom Tien: of ik volgende week met cabaretiers en columnisten wil mee discussiëren over de vraag of het, gezien de spanningen in het land, niet tijd wordt om in de schouwburg en in de krant wat gas terug te nemen.
Het idee! Aangenomen dat Piet Hein Donner op z'n tenen nét bij het gedachtegoed van Pim Fortuyn blijkt te kunnen, en het karwei weet te klaren, zullen we alle beschikbare wantrouwen in de samenleving ongebreideld tegen het nieuwe kabinet moeten mobiliseren.
