'Het beste moet nog komen'

Delen uit de overwinningsrede die president Barack Obama uitsprak in Chicago voor zijn medewerkers, nadat zijn rivaal Mitt Romney hem had gebeld om hem te feliciteren.

Vanavond, meer dan 200 jaar nadat een vroegere kolonie het recht verkreeg zijn eigen lot te bepalen, komen we voor de taak te staan onze unie te vervolmaken.

Dat is aan u te danken. U heeft de geest bevestigd die heeft getriomfeerd over oorlog en depressie, de geest die het land uit diepe wanhoop naar grote hoogten van hoop heeft getild, het geloof dat terwijl elk van ons zijn eigen individuele dromen najaagt, wij een Amerikaanse familie zijn en dat we samen opstaan of vallen, als één natie en als één volk.

Vanavond, bij deze verkiezingen, heeft u, het Amerikaanse volk, ons eraan herinnerd dat - terwijl onze weg moeilijk was, onze reis lang - we onszelf hebben hernomen en teruggevochten. In ons hart weten we dat voor de Verenigde Staten van Amerika het beste nog moet komen.

Ik wil elke Amerikaan bedanken die heeft deelgenomen aan deze verkiezingen, of u nu voor de allereerste keer hebt gestemd of heel lang in de rij hebt gestaan. U heeft uw stem laten horen en u heeft het verschil gemaakt.

Ik heb net gesproken met gouverneur Romney en ik heb hem en Paul Ryan gefeliciteerd met een zwaar bevochten campagne. We hebben misschien hard strijd geleverd, maar dat deden we omdat we van dit land houden en ons zo sterk bekommeren om zijn toekomst. Ik zie ernaar uit de komende weken met gouverneur Romney te bespreken hoe we kunnen samenwerken om het land vooruit te helpen.

Ik wil mijn vriend en partner van de afgelopen vier jaar bedanken, Amerika's blijmoedige strijder, de beste vicepresident die je je kunt wensen, Joe Biden. En ik zou niet de man zijn die ik nu ben zonder de vrouw die twintig jaar geleden bereid was met me te trouwen. Laat me dit in het openbaar zeggen, Michelle: ik heb nooit méér van je gehouden. Ik ben nooit trotser geweest te zien hoe ook de rest van Amerika verliefd op je werd, als de first lady van onze natie.

Sasha en Malia, voor onze ogen zullen jullie opgroeien om twee sterke, slimme, prachtige jonge vrouwen te worden, net als jullie moeder. Ik ben zo trots op jullie. Maar ik moet wel zeggen dat één hond voorlopig genoeg is.

(...)

Maar ondanks al onze verschillen delen de meesten van ons een zekere hoop voor Amerika's toekomst. We willen dat onze kinderen opgroeien in een land waar zij toegang hebben tot de beste scholen en de beste leraren. Een land dat zijn erfenis waarmaakt als wereldleider in technologie en uitvindingen en innovatie, met al de nieuwe bedrijvigheid en goede banen die daaruit voortvloeien.

We willen dat onze kinderen zullen leven in een Amerika dat niet zucht onder een schuldenlast, dat niet verzwakt is door ongelijkheid, dat niet wordt bedreigd door de destructieve kracht van een opwarmende planeet. We willen een land doorgeven dat veilig is en wereldwijd wordt gerespecteerd en bewonderd, een natie die wordt verdedigd door het sterkste leger op aarde en de beste troepen die de wereld ooit heeft gekend.

We geloven in een genereus Amerika, in een gepassioneerd Amerika, in een tolerant Amerika, dat openstaat voor de dromen van een dochter van immigranten die studeert aan onze scholen en trouw zweert aan onze vlag. Voor de jongen in Chicago die een leven ziet voorbij de dichtstbijzijnde straathoek. Voor het kind van de meubelmaker in North Carolina dat arts wil worden of wetenschapper, ingenieur of ondernemer, diplomaat of zelfs president - dat is de toekomst waarop we hopen. Dat is de visie die we delen. Dat is waar we heen moeten. Voorwaarts.

(...)

Onze economie herstelt zich. Een decennium van oorlog komt tot een einde. Een lange campagne is nu voorbij. En of ik nu al of niet uw stem heb gekregen, ik heb naar u geluisterd, ik heb van u geleerd, en u heeft een betere president van me gemaakt. Met uw verhalen en uw worstelingen keer ik in het Witte Huis terug, vastbeslotener en geïnspireerder dan ooit over het werk dat te doen is en de toekomst die voor ons ligt.

U heeft ons gekozen om zorg te dragen voor uw banen, niet die van onszelf. Ik zie ernaar uit de komende weken en maanden samen te werken met leiders van beide partijen om de uitdagingen aan te gaan die we alleen samen kunnen oplossen. Het terugdringen van ons tekort. Ons belastingstelsel hervormen. Ons immigratiesysteem herstellen. Onszelf bevrijden van buitenlandse olie. We hebben meer werk te doen.

(...)

Wat Amerika uitzonderlijk maakt, zijn de banden die de meest diverse natie ter wereld bijeenhouden. De overtuiging dat we een gedeelde toekomst hebben, dat dit land werkt wanneer we bepaalde verplichtingen aan elkaar en aan toekomstige generaties aanvaarden. De vrijheid waarvoor zoveel Amerikanen hebben gevochten en zijn gestorven, gaat gepaard met verantwoordelijkheden zowel als rechten. Daartoe behoren liefde en liefdadigheid en plicht en patriottisme. Dat is wat Amerika groot maakt.

Ik ben vanavond hoopvol omdat ik het elan van Amerika heb gezien. Ik heb het gezien in het familiebedrijf waarvan de eigenaren liever hun eigen salaris verlagen dan hun buren te ontslaan en in de arbeiders die liever korter gaan werken dan een vriend zijn baan te zien verliezen.

Ik heb het gezien aan de kusten van New Jersey en New York, waar leiders van alle partijen en alle overheidsinstanties hun verschillen opzij hebben gezet om een gemeenschap te helpen met de wederopbouw na een vreselijke storm.

Ik heb het onlangs gezien in Mentor, Ohio, waar een vader vertelde over zijn 8-jarige dochter en haar lange gevecht tegen leukemie, dat de familie bankroet zou hebben gemaakt als het ziektekostenstelsel niet was hervormd, net een paar maanden voordat de verzekering zou stoppen voor haar te betalen.

Ik had de gelegenheid niet alleen met de vader te spreken, maar ook die ongelooflijke dochter van hem te ontmoeten. En toen hij de zaal toesprak hadden alle ouders tranen in hun ogen, omdat elk van ons wist dat het ons kleine meisje zou kunnen zijn. En ik weet dat elke Amerikaan wil dat ook haar toekomst mooi zal zijn. Dat is wie we zijn. Dat is het land dat ik als een trotse president mag leiden.

(...)

Ik geloof dat we de toekomst samen tegemoet kunnen treden, omdat we niet zo verdeeld zijn als onze politiek suggereert. Samen met jullie hulp en Gods genade zullen we onze reis voortzetten en de wereld eraan herinneren waarom wij in de beste natie ter wereld leven.

Dank u, Amerika, God zegene u. God zegene deze Verenigde Staten.

undefined

Wilt u belangrijke informatie delen met de Volkskrant?

Tip hier onze journalisten


Op alle verhalen van de Volkskrant rust uiteraard copyright.
Wil je tekst overnemen of een video(fragment), foto of illustratie gebruiken, mail dan naar copyright @volkskrant.nl.
© 2023 DPG Media B.V. - alle rechten voorbehouden