Heroïsche fantasie

De stripwerelden van Schuiten en Peeters zijn een cultfenomeen, een soort dolle maar ook angstaanjagende heroic fantasy, vol hallucinante en futurologische ideeën. Ze maken niet alleen beeldverhalen die zich afspelen in obscure en griezelige droomsteden, maar ze ontwerpen ook complete exposities, films, decors voor theater- of operavoorstellingen en zelfs interieurs van metrostations.

Schuiten, die een architectuuropleiding vol g de, ontwierp voor de wereldtentoonstelling in Hannover het duizelingwekkende Pa viljoen van de Utopieën, een beeldverhaal waar je letterlijk doorheen kon lopen. In het Parijse metrostation Arts et Métiers, nabij het gelijknamige museum waar de beroemde slinger van Foucault hangt, wanen de reizigers zich in de Nautilus van Jules Verne. Meters onder de grond kijken ze door koperen patrijspoorten. Onder de Brusselse Hallepoort herinnert het metrodecor van wolkenkrabbers aan het stripverhaal Brüsel. In het werk speelt architectuur een belangrijke rol. De ontwerpen zijn blow-ups, driedimensionale uitvergrotingen van de tekeningen uit de stripverhalen.

In hun nieuwe boek Voyages en utopie beschrijven Schuiten en Peeters hun scenografische projecten en realisaties. In hun ontwerp voor de expositie Cités-Cinés, waar de bezoekers een reis maakten langs de decorstukken van beroemde films, kwam de imaginaire stad tot leven uit de animatiefilm Taxandria van Raoul Servais. Schuiten en Peeters richtten het Musée des ombres in, een spectaculair museumlabyrint, een verhaal over de op de tekentafel ontworpen duistere steden en de door hen bedachte stripfiguren. In bijna al hun albums verdwijnen de personages in een overwoekering en een wirwar van gebouwen en monumenten, ruimtetuigen en luchtschepen.

Hun Voyages en utopie is het relaas van zowel gerealiseerde als niet-gerealiseerde projecten. Het boek is een soort archief. Schuiten en Peeters houden van archiveren. In één van hun vroegere albums houdt een archivaris het repertorium bij van al de bouwwerken in bizarre steden als Xhystos, Calvani of Mylos. Hun boek Brüsel beschrijft niet alleen de duistere en denkbeeldige wereld van het ondergrondse Brussel, maar is ook een documentaire over bouwpromotoren die wanstaltige bouwsels lieten optrekken in de oude Brusselse woonwijken. In het werk van Schuiten en Peeters vervagen de scheidslijnen tussen werkelijkheid en verbeelding.

Een paar jaar geleden ontwierpen ze het Mundaneum, een museum in Mons (Bergen) waar je de duizenden kaartenbakken kunt zien waarin de vergeten Belgische utopist Paul Otlet alle kennis over de wereld verzamelde. Hij schreef het allemaal op en archiveerde die kennis, in het grote naslagwerk van alle utopieën en anti-utopieën.