Heldendaden op de babypiste

We zijn net aangekomen in Pra-Loup. Na negentien uur in een bus vol aardwetenschappers zou ik het liefst mijn bed induiken. Maar het is half elf 's ochtends en we mogen pas vanavond ons appartement in.

De kamerverdeling is veranderd. Ik zit nu niet alleen met Devaja en Sophia in huis, maar ook met Niek, Jannes en Pjotr. En met Roel en Arno, twee vierdejaars.

Natuurlijk heb ik niks tegen jongens in huis. Niek en Jannes zijn aardig, onbekende ouderejaars zijn altijd interessant en wie weet valt Pjotr ook wel mee.

Maar ik heb mijn benen niet geschoren! Wat als een van de jongens me 's ochtends tegenkomt met mijn slaaphoofd en blote benen? Hij zal me aanzien voor een Yeti!

Argh. Ik lig op bed. Heb mijn eerste drie snowboarddagen achter de rug. Nou ja, halve dagen.

's Middags pak ik opgelucht mijn ski's. Daarmee val ik tenminste niet voortdurend uit de babylift.

Mijn huisgenoten zijn geweldig. Na het snowboarden storten we neer op de bank. We kletsen, kaarten of kijken tv. Andere aardwetenschappers komen op bezoek. Om ons, en om ons bier.

Dag vijf. Vanochtend had ik opeens het 'snowboardgevoel'. Ik kwam heelhuids de babypiste af en kon zelfs bochtjes maken. Triomfantelijk keek ik om me heen. Tot ik omver werd geskied door een kamikazekleuter. Arme Niek heeft trouwens zijn duim gekneusd.'Ach', zei hij, 'ik mag nog snowboarden. En ik werd geholpen door een leuke verpleegster'.

Ik kan geen mozzarella meer zien. 'Onbeperkt pizza eten voor elf euro vijftig!', had onze studentenreisorganisatie beloofd. Dat viel tegen. Elk half uur kwam er pizza op tafel, die je moest delen met negen hongerige tafelgenoten. Maar wij hielden vol. Uren later hadden we met z'n dertigen zestig pizza's weggewerkt.

Dag zes. Arno kwam thuis met een gebroken pols. 'Gevallen op de zwarte piste.' Zou hij misschien nieuwsgierig zijn geweest naar Nieks leuke verpleegster?

De laatste dag alweer. Roel en ik hebben een dagtocht gemaakt, hij op zijn snowboard, ik op ski's. Op een afgelegen piste belandden we in een sneeuwstorm. In de dichte mist raakte ik Roel kwijt en skiede bijna het ravijn in. Na afloop iets te veel gln gedronken om onze heldendaden te vieren.

De vakantie was fantastisch. Zelfs snowboarden had zo zijn voordelen. Want door die blauwe plekken op mijn benen zie je haast de haartjes niet meer.