Heerlense muren
Wie vindt dat graffiti geklieder met spuitbussen is, moet hoognodig in Heerlen zijn mening herzien. In de Zuid-Limburgse stad worden de laatste jaren de bijzonderste muurschilderingen gemaakt. Poëtisch of juist rauw, van klein tot niet te missen zo groot.
'We hebben hier genoeg ruimte die je kan gebruiken als canvas', zegt Raenys Martis, een van de initiatiefnemers van Heerlen Murals. 'Leegstaande gebouwen die op het punt staan verder te worden ontwikkeld, een muur van een parkeergarage, een rafelrand, of gewoon een hoek die wat kleur kan gebruiken.'
Zo verandert de postindustriële stad stilaan in een openbare galerie. Elk jaar wordt een aantal kunstenaars uit binnen- en buitenland gevraagd werk te komen maken, met dank aan onder meer woningcorporaties, het Prins Bernhard Fonds, de provincie Limburg, de gemeente en particulieren.
Inmiddels zijn er verspreid over de stad een stuk of twintig muurschilderingen. Sommige werken leidden tot ophef, zoals een opvallend beeld van de jonge Chileense kunstenaar INTI tegen een hoge flat. 'Een moslima met kogels om haar midden en een bloedend hart', menen sommige critici.
Elders ontstond commotie over een afbeelding 'waarbij een dier door een monster in stukken wordt verslonden'. Is dat niet te eng voor kleine kinderen? Ach, mag street art niet een beetje schuren?
undefined
