Hedendaagse zedenschets van Pot over Vuitton-jeugd
Rubriek ruimte op links in de Volkskrant van dinsdag 12 oktober
In het najaar van 1984 stelt trainer Aad de Mos dat je met Frank Rijkaard geen oorlog wint. De jarentachtigsnor van De Mos hangt zo treurig als een snor kan hangen. Ajax heeft net verloren van Bohemians Praag en is uitgeschakeld in de Europa Cup. Weer uitgeschakeld.
In het najaar van 2010 verliest Jong Oranje de eerste play-off voor plaatsing voor de Europese titelstrijd thuis van Jong Oekraïne. Kansloos. Weg EK, weg Olympische Spelen. Bondscoach Cor Pot hekelt de instelling van de aankomende internationals. Ze moeten maar eens in de spiegel kijken. Ze zijn arrogant en laks.
Ho even. Laten wij, volgers, Cor Pot en andere trainers, clubbestuurders, zaakwaarnemers en supporters, ook eens gezellig in de spiegel kijken samen. We zullen ons gezicht afwenden. Wij maken monstertjes van voetballers. Een beetje speler van 14 heeft al twee keer een andere zaakwaarnemer genomen. Een talent is al snel de nieuwe Zidane, de nieuwe Van Basten. Als hij even op de bank zit, belt hij zijn zaakwaarnemer.
Wij van de pers, althans sommigen van ons, vonden dat Jeffrey Bruma absoluut meemoest naar het WK, als jongen die met Terry en Lampard mag trainen bij Chelsea. Bruma werd zaterdag aan alle kanten voorbijgelopen door jongemannen uit Oekraïne.
‘Jeffrey Bruma speelt als 18-jarige moeiteloos mee in het Nederlands elftal’, zei Cor Pot twee maanden geleden. Bruma had een paar dagen eerder gedebuteerd in het grote Oranje, in een niemendalletje tegen Oekraïne. Hij deed veel goed, maar ook veel fout. Nog meer uit het oeuvre van Pot, destijds: ‘Enkele jongens gaan het échte Nederlands elftal halen. Misschien nog wel sneller dan iedereen denkt.’
Leroy Fer en Giorginio Wijnaldum faalden opzichtig, zaterdag. Ze zijn normaliter gedwongen om Feyenoord te dragen, nu bezuinigingen vrijwel alle ervaring hebben weggeslagen in Rotterdam. Weet u hoe stressvol dat is, om als jongen van een jaar of 20 te voldoen aan het verwachtingspatroon van een hunkerend legioen? Misschien dat ze zich bij die gezellige Cor Pot zo bevrijd voelden van de druk, dat het even te ontspannen ging met ze.
Pot weer, in zijn hedendaagse zedenschets: ‘Ze lopen rond met Louis Vuitton-tasjes en denken het gemaakt te hebben. Maar als ze op deze manier de top denken te halen, kunnen ze nog wel eens hard op hun kont vallen.’
Dat is bij deze gebeurd dan. Maar al die jongens zijn zonen van het voetbal. Inderdaad: die knapen verdienen te snel een paar ton, terwijl ze soms nog bij hun ouders wonen. Wat moeten ze dan, met al dat geld? Een kek Louis Vuitton-tasje kopen, bijvoorbeeld. Geef ze eens ongelijk.
Pot oreert over een paar jaar dat hij het was en niemand anders die de jongens heeft gewaarschuwd voor de valkuilen van het voetbal, nadat hij ze eerst op het schild had gehesen.
Wie van hen doorbreekt, zal de tijd leren. Hoe het afliep met Rijkaard? Hij won geen oorlog, het zij gezegd, maar wel drie keer de belangrijkste Europese beker en een Europees kampioenschap voor landenploegen. Schitterende speler, Frank Rijkaard. Schitterende mentaliteit ook.
Willem Vissers
