Hawaiiaan

Heerlijk dus, al dat nieuwe, korte mannelijke geluksgevoel dat zo’n crisis na elke uitbraak steeds weer voortbrengt. ‘Toe maar’, zeg ik vaak tegen mezelf, ‘pluk de dag, gun het jezelf maar eens gewoon.’ En je voelt dat je met die instelling op de goede weg bent, zelfs al lees je er dan niks over in de Happinez van je vrouw. Acuut geldtekort, pittige echtelijke ruzie (‘Dat aquarium wordt jouw grafkist!’) en vreemde blikken van vrienden en kennissen moeten je als beginnende midlifer daarom absoluut niet in de weg staan om intensief aan jezelf te blijven doorwerken. De ultieme bevrijding komt uiteindelijk heus wel in zicht.

In dit verband: al een poosje besef ik dat ik eigenlijk een Hawaiiaan ben. Van buiten oog ik misschien enigszins lichtgrijzend en hier en daar al een ietsiepietsie bobbelig, maar binnenin voltrekt zich bij mij precies het omgekeerde proces en is het een en al hula en tiki wat de klok slaat. Het is een harmonieuze en geruststellende staat van zijn, dus ik meen dat ik nu toch echt definitief mijn levenspad heb gevonden. Zo’n tropisch aquarium komt echt niet uit de lucht vallen, heb ik thuis ook meteen duidelijk gemaakt; het verwijst vermoedelijk rechtstreeks naar de Paul Gauguin die in mij is opgestaan.

Ik ben er mentaal en fysiek ook echt aan toe om me als Hawaiiaan te gaan outen. Inmiddels draag ik in huis al de rode, lichtblauwe en gele shirts met palmen- en rieten rokjes-opdruk, die ik rechtstreeks uit Honolulu laat overvliegen. Als de zon een beetje gaat meewerken, kan het moment nu niet lang meer op zich laten wachten dat ik ook aloha tegen de buurman en de rest van de wereld zeg.

Het is nog best een dure levensstijl, dat wel, want je loopt uiteraard al gauw voor gek als je niet héél goed weet hoe je op zijn Hawaiiaans gekleed gaat. Recent onderzoek heeft uitgewezen dat Nederlandse vrouwen, naast witte sokken en blauwe badslippers, lawaai- en hawaïhemden het allerergste vinden wat ze op het lijf van een man kunnen aantreffen. Dus een verstandige Nederlandse midlifer die niet als gescheiden, 65-jarige hula-vrijgezel achter de geraniums wil eindigen, kiest voor vintage en voor zijde.

Op onder andere alfredshaheen.com kun je shoppen voor originele blousjes en prints uit de jaren vijftig, en met de lage stand van de dollar en wat gulheid aan jezelf heb je zo een complete tiki-garderobe bij elkaar. Nu alleen nog op zoek naar de juiste bijbehorende teenslippers of sandalen en dan heb ik mijn midlife zonder al te veel schade afgesloten. Hoewel... een blue oyster Rolex erbij zou het plaatje toch wel écht afmaken.