Hand ophouden loont niet meer in New Delhi

Onlangs is een nieuwe regel ingevoerd die deze sloebers verbiedt op straat te bedelen. Wie toch zijn hand ophoudt riskeert een boete van, omgerekend, ongeveer vijf euro. Verkopers van tijdschriften, stofdoeken en kinderspeelgoed die op kruispunten hun handel aanbieden, moeten hetzelfde bedrag ophoesten. Net als hun klanten of degene die een bedelaar wat kleingeld geeft.

Met het van de straat halen van de bedelaars hoopt de politie het verkeer soepeler te laten doorstromen. Ook de toeristenindustire in de hoofdstad droomt daar al jaren van.

Maar de nieuwe wet heeft de woede gewekt van activisten en non-gouvernementele organisaties (ngo's) die met de armen werken. Zeker: bedelen is ongewenst en wordt ook door hen ontmoedigd, kinderarbeid is verwerpelijk en struinen op een kruispunt waar het verkeer langsscheurt levensgevaarlijk. 'Maar een verbod is niet de oplossing', zegt Barthi Ali van het Centrum voor Kinderrechten. 'Dit is bedacht door mensen die zich domweg als verkeerspolitie opstellen. Zij vragen zich niet af hoe deze kinderen nu aan hun brood moeten komen en wat er gaat gebeuren als ze hun heil in de criminaliteit zoeken.'

De hoofdcommissaris van de verkeerspolitie, Maxwell Pereira, is degene die deze wet heeft bedacht. Hij verwerpt de klachten vol minachting. 'Als iemand denkt dat bedelen het verkeer bij kruispunten niet ophoudt, moet hij zijn hoofd na laten kijken', zegt hij in het weekblad Outlook. 'Mensen haten oponthoud in het verkeer, zeggen dat bedelaars en koeien daar de grootste oorzaak van zijn en mopperen dat de politie er niets tegen doet. Nu nemen we eindelijk maatregelen en krijgen we weer commentaar.'

De nieuwe wet kan als een model gelden voor andere grote steden als Mumbai, Calcutta en Bangalore, al is het vrijwel onmogelijk om duizenden bedelaars te arresteren - laat staan hen te vervolgen. 'De eerste resultaten zijn positief', zegt Pereira. 'Bedelaars trekken zich terug naar tempels en moskeeën of naar hun dorpen van herkomst.'

Er zijn ongeveer vijfhonderdduizend kinderen die op straat in New Delhi hun geld verdienen en elke keer als er droogte of hongersnood is op het platteland, groeit hun aantal.

De 15-jarige Subash staat met een stapeltje tijdschriften in de uitlaatgassen bij Greater Kailash. Hij heeft de afgelopen drie dagen slechts één tijdschrift verkocht, terwijl hij er voorheen zes of zeven per dag aan de man wist te brengen. Politiecontroles op het kruispunt waar hij al zes jaar werkt, hebben zijn handel onmogelijk gemaakt.

'We worden een paar keer per dag weggejaagd', vertelt hij. 'Mijn vriend Manoj is in elkaar geslagen, moest een boete betalen en al zijn tijdschriften inleveren.' Manoj, vertelt de jongen, is twaalf jaar oud.

Maar hoe moeilijk de politie het voor hen ook maakt, jongens als Subash en Manoj hebben geen alternatief. De 17-jarige Sanjay vertelt dat hij een deel van zijn daginkomsten aan een zogenoemde bedelbaas moet afstaan. 'En in ruil daarvoor kregen we altijd bescherming en hielden we toch nog geld over. Maar hier kunnen zelfs onze bazen niets tegen doen.'