Gunstig einde van een stressmaandag

TOKIO - De langste dag uit zijn loopbaan begon met een aardbeving, 5.7 op de schaal van Richter, maar Epke Zonderland zei er niets van gemerkt te hebben. Zijn maandag in Japan was een stressmaandag. Het was een dag waarin de Fries enkele subdivisies lang - de landenwedstrijd op de WK is in achten gedeeld - in de rol van gelegenheidsjurylid zat.

Was die concurrent nou beter, of minder goed dan hijzelf een dag eerder was geweest? Zonderland zat met zijn oudere broer Herre, hoog op de tribune, uren naar de zwiepende rekstok te turen. 'Op een gegeven moment hadden we het systeem van jureren door. Dat was hier bepaald streng. Maakte iemand een foutje of twee aan de stok, dan schudden wij al van nee. Dat gaat 'm niet worden.'

De uitkomst van een dag wachten was dat Zonderland zich aan het eind van de dag, tegen tien uur, zeker wist van zijn plek in de rekstokfinale van deze WK. Zondagavond stond hij zesde, twee Duitsers (Boy en Hambuechen) waren hem in de avond nog even voorbijgegaan. Maandag kwalificeerde hij zich als zevende, net als vorig jaar in Rotterdam, toen hij zes dagen later Ahoy in een zilveren gloed zette met een vurige uitvoering op de rekstok, zijn favoriete discipline.

De zevende plaats, de Muppets van het balkon, Epke en Herre Zonderland, konden ermee leven. Alleen een Chinees, olympisch kampioen Zou Kai, was hem op deze lange dag voorbij gegaan. Epke: 'Ik zag het zondag nog anders in. Maar achteraf is het me meegevallen.'

De turner liet zich in de ochtend per sms op de hoogte houden en keek zelf af en toe in het online scoresysteem van de WK. Om drie uur vertrok hij naar de hal, het Metropolitan van 1964, om naar zijn zwaarst geachte concurrent te kijken, de Fransman Yann Cucherat. Die zou hem al naar de zevende plaats kunnen drukken en dan zouden de twee Chinezen, in de allerlaatste subdivisie, hem definitief het toernooi uit kunnen wippen.

Zo ver kwam het niet. Cucherat, de routinier die een schouderoperatie achter de rug heeft, kwam van de brug met een overdosis aan vertrouwen naar het volgende toestel, de high bar, zoals de rekstok internationaal wordt betiteld. Op brug gelijk had hij de beste score van de dag gemaakt, op rek vloog de Fransman er ook tot zijn eigen verrassing vanaf. Hij greep mis bij een vluchtelement en plofte op zijn buik.

Na die misser van zijn voornaamste concurrent was Zonderland buiten de hal maar wat gaan drinken, om even later de Koreanen te zien falen en van de twee sterk geachte Chinezen er één, wereldkampioen Zhang, nog achter zich te zien eindigen. Het was, voorlopig, werkelijk eind goed al goed.

Zonderland, de vicewereldkampioen van 2009 en 2010, was maandag niet in de trainingshal te vinden. Hij deed in het hotel, een wolkenkrabber met 1.400 kamers en talloze zalen, wat stretchoefeningen na een doorwaakte nacht. 'Ik kon de slaap slecht vatten. Ik dacht toen ik wakker werd, heel vroeg trouwens: ik moet het loslaten.'

De concentratie op een moeilijk karwei ligt hem wel. Zonderland kan zich als geen ander voorbereiden op één wedstrijd. Hij heeft in Tokio nog één ding te doen en dat is een medaille grijpen in de WK-finale op rek. Het is het toegangsbewijs tot de Spelen van Londen 2012.

Voor de eindstrijd van zondag, waarin hij als vijfde van de acht finalisten van start moet, heeft hij een oefening met een veel hogere moeilijkheidsgraad uitgeschreven. De 7,3 uitgangswaarde van afgelopen zondag werd door twee niet gehonoreerde elementen 7,0.

Komende zondag gaat de Europees kampioen voor een uitgangswaarde van 7,8. Hij denkt de oefening met een dubbel vluchtelement, de Cassina-Kolman, zondag klaar te hebben.

In de toestelfinales van het komend weekeinde weet Zonderland zich vergezeld door twee andere Nederlandse turners. Yuri van Gelder ging maandag als vierde door naar de eindstrijd op ringen van zaterdag. Hij denkt voor goud te kunnen gaan, maar hij hield bij zijn nabeschouwing de verwachting iets lager.

'Als ik mijn doel moet stellen, wereldkampioen worden of via een podiumplaats een olympisch ticket veroveren, dan ga ik voor het ticket. Chen Yibing is niet voor niks al drie keer op rij wereldkampioen geweest.'

De derde finalist werd bij verrassing Jeffrey Wammes, die zijn vooral nette uitvoering van twee sprongen op zondag gehonoreerd zag met een plaats in de finale. Al was het met de hakken over de sloot, achtste. 'Zondag in de finale ga ik voor risico. Aan zesde of zevende worden, zonder risico, heb ik niks.'

undefined