Gezinshereniging is nu moeilijker
Naam: Mostapha El Madkouri, Kolom 4..
‘Onze familie kwam in etappes naar Europa. Eerst mijn vader, die ging in 1967 als gastarbeider, daarna mijn oudste broer Mohammed, toen broer Halim en toen kwam ik, in december 1988. Mijn zus ging naar Frankrijk. Mijn moeder kwam tien jaar later. Zo gaat dat vaak met gezinshereniging van Marokkanen: we gaan niet allemaal tegelijk.
‘Ik was 17 en heb er eigenlijk niks van gemerkt. Mijn vader regelde alles. We gingen naar de vreemdelingenpolitie en het gemeentehuis, maar dat vond je normaal. De eerste jaren was het wennen, aan het weer en aan de mensen.
‘Nu ben ik gemeenteraadslid in Almere. Tegenwoordig is gezinshereniging minder makkelijk. Ik weet ook niet of het zin heeft, dat nieuwe inburgeringsexamen. Taal is belangrijk voor integratie, maar gevoel ook.’
