Geen schrik voor moeilijke foto's

Witzenhausen is geen onbekende in de kunstwereld. Hij had eerder een galerie in Amsterdam, werkte bij Arti & Amicitiae, en werd in 1991 benoemd tot interim-directeur van de KunstRai, waar hij na een conflict vertrok. Uiteindelijk kwam hij weer daar uit waar hij ooit begon: bij een eigen kunsthandel.

Maar, wel een naar zíjn maatstaven. Artspace werd een galerie, winkel en adviesbureau voor bedrijven in één. Vooral die laatste functie is belangrijk, vandaar dat Witzenhausen zich buíten het centrum van Amsterdam vestigde, in de Rivierenbuurt: 'Je kunt hier goedkoop parkeren en we zitten vlakbij de Zuid-as waar de bedrijven zitten'. Bedrijven én particulieren met geld - dáárop richt Witzenhausen zich nu.

Het accent ligt op hedendaagse fotografie. 'Het zijn vaak moeilijke foto's, hoor', zegt Witzenhausen, 'maar ze verkopen wel. Mensen schrikken daar niet van terug'. Maar hoe bijzonder is dat, in een tijd waarin fotografie een regelrechte hype is? 'Moeilijk' of 'niet-moeilijk' zijn geen criteria meer: wie geen fotografie in de collectie heeft, loopt gewoon hopeloos achter. Je als adviesbureau voor bedrijfscollecties richten op deze populaire kunsttak, getuigt dus niet van kunsthistorisch inzicht, maar van slim en marketinggericht handelen.

In Artspace is nu de tentoonstelling Haarwerken te zien, met werk van Pépé Smit en Huub Vinken, beiden afkomstig van de Rietveld Academie. Smit toont foto's, in series of los: een gezin met extreme lichaamsbeharing; een Alpenlandschap met een behaarde bilpartij; een klein meisje met een Barbie-blonde haardos. Erg overtuigend is het niet.

Alleen de vier flauwgevallen vrouwen weten enigszins de spanning erin te houden, maar het feministische venijn waar Smit om bekend staat, is nergens te bekennen.

Huub Vinken toont een gedeelte van zijn penselenverzameling Pure Hair, gemaakt van het hoofdhaar van bekende kunstenaars, zoals Imi Knoebel en Berend Strik. Daarnaast maakte Vinken haarlandschapjes op houten panelen. Verbazingwekkend precies zijn ze, en nadere bestudering waard, maar heb je de truc eenmaal door, dan blijven ook deze werken niet lang hangen.

'Wij tonen alleen wat we zelf goed vinden, en als we er zin in hebben', zegt Witzenhausen, maar hiermee geeft hij zijn galerie zo'n vrijblijvende waarde mee, dat hij 'zijn' kunstenaars onrecht aandoet. Het is voor het voortbestaan van Artspace te hopen dat bedrijven hier wél intrappen.