Geef ze nog een maand, dan resteert de Grote Dikke Onmacht
Mark Rutte had het kunnen weten. Hij was er al bij in 2002, toen Jan Peter Balkenende over normen en waarden begon. Meteen raakte de Kamer in een staat van groot enthousiasme. En in totale verwarring.
De SGP was blij verrast ('Door het terzijde stellen van het geloof in God...'), de SP bits ( 'En dat zegt de man die de ziektekostenpremie verhoogt'), D66 bezorgd ('zedenmeester!') en zo had iedereen z'n eigen smaak. Even opperde Balkenende nog om dan maar een commissie in te stellen, maar dat idee werd weggehoond. Waarna hij nog lang moest horen dat hij niks van zijn beschavingsoffensief had weten te bakken.
Het ziet er ook nu weer uit als enthousiasme, de gretigheid waarmee alle partijen zich op Ruttes Grote Dikke Ik storten. Maar geef ze nog een maand, dan resteert de Grote Dikke Onmacht.
