GEACHTE REDACTIE
In het artikel over het verdwijnen van het psychiatrisch ziekenhuis uit Franeker en de gevolgen hiervan voor de werkgelegenheid en de middenstand in de gemeente (de Volkskrant, 11 januari) wordt gesuggereerd dat er sprake is van patiëntenverplaatsingen, die reeds tot 'menselijke drama's' zouden hebben geleid....
Friese psychiatrie
De werkelijkheid is dat er tot op dit moment (half januari 1997) nog geen enkele patiëntenverhuizing heeft plaatsgevonden. Wel is het zo dat er voorbereidingen gaande zijn om, indien patiënten dit zelf willen, ze in de gelegenheid te stellen om te verhuizen. Daarbij wordt ook de familie zoveel mogelijk betrokken.
In Friesland is, net als elders in het land, in de psychiatrie een beweging gaande om patiënten niet meer op te nemen in een inrichting, ver van hun vertrouwde omgeving, maar ze te behandelen in de eigen omgeving. Dit heeft grote voordelen voor de betrokkenen en hun familie.
Voor het vroegere PZF in Franeker betekent dit dat er in de eerstkomende jaren een geleidelijke afbouw zal plaatsvinden van het huidige bestand van ongeveer 600 plaatsen naar 250 in het jaar 2005.
Dat de spreiding van psychiatrische voorzieningen over de provincie schadelijke gevolgen heeft voor Franeker kan niet worden ontkend. Te doen echter of de huidige psychiatrische patiënt een belangrijke factor is in het economisch verkeer komt ons wat overdreven voor. Daartoe is de financiele armslag van de meeste patiënten absoluut ontoereikend.
Wat de werkgelegenheid betreft zal er zeker sprake zijn van een aderlating in Franeker; voor de gehele GGZ Friesland betekent de spreidingsoperatie echter een toename van de werkgelegenheid van enige tientallen plaatsen.
FRANEKERA.G. van Kalsbeek
hoofd patiëentenzorg Franeker
Turkije
Wouter Jager schetst (de Volkskrant, 11 januari) een rooskleurig beeld van de Turkse regering en zet Griekenland in een kwaad daglicht. Zijn stellingen zijn: a) Griekenland bewapent zich en dat is bedreigend; b) dit gebeurt met geld dat Griekenland van de EU leent; c) Turkije moet binnen de EU komen om te vermijden dat het zich oriënteert op islamitische landen.
Wij stellen daartegenover:
Turkije is van plan om de komende tien jaar 450 miljard gulden aan defensie te besteden (de Volkskrant, december 1996). Turkije is al een van de sterkste landen van NAVO en heeft al de helft van het eiland Cyprus bezet.
De regering van Turkije is ondemocratisch. De mensenrechten worden regelmatig geschonden, zo blijkt uit rapporten van Amnesty International. Ook de Koerdische kwestie moeten we niet vergeten.
Turkije moet in plaats van toegelaten worden tot de EU, onder druk worden gezet om het beleid te veranderen. Beloning volgt op goed gedrag, of niet? Als de VS en de EU passief blijven tegenover de agressie van Turkije, dan zullen de conflicten in dat gebied binnenkort escaleren.
NIJMEGENSakis Karamanis
Dimitris Bilas
Propaganda
Wout Jager pleit ervoor Turkije te laten toetreden tot de EU, omdat anders het gevaar dreigt dat het land een fundamentalistische koers gaat volgen. Turkije heeft per slot van rekening een democratisch gekozen regering, vindt hij. Mag ik Wout erop wijzen dat hij mooi bewijst dat de Turkse propagandamachine perfect zijn werk doet?
Inderdaad is Turkije officieel een democratie. Achter de schermen hebben echter nog steeds de militairen, die in 1980 de macht grepen, de touwtjes in handen. Zij droegen drie jaar later de macht weliswaar officieel over aan een burgerregering, maar namen zelf zitting in de zogenaamde Nationale Veiligheidsraad.
Deze raad vormt de werkelijke regering, en geen enkele beslissing van parlement of ministers kan zonder haar toestemming genomen worden.
De Europese gemeenschap besloot enige tijd terug de toegezegde geldelijke steun (niet alleen Griekenland krijgt geld van Europa!) op te schorten, en hieraan de voorwaarde te verbinden dat een deel ten goede zou komen aan het Koerdische zuid-oosten, wat Turkije weigerde. Later is het geld toch maar wel toegekend, omdat Europa de gunst van haar strategisch gelegen partner niet wilde verspelen.
Turkije, een land waar al jaren op grote schaal gemarteld en gemoord wordt, buit de angst voor het fundamentalisme slim uit. Intussen laat Europa het onderdrukkende regime van de militairen stevig in het zadel zitten.
NIJMEGENJudith Zegers