Flamboyante zus redt roman over vredesmissie naar Afghanistan

Melania Mazzucco: Limbo

***

Uit het Italiaans vertaald door Manon Smits.

Atlas Contact; 523 pagina's; euro 29,95.

Naast de vrede en de wederopbouw die de VN-missies in Afghanistan en Libanon beogen, is er aan het thuisfront de nodige collateral damage. Na terugkeer van de uitgezonden militairen, blijken ze vaak precies het tegengestelde te hebben bewerkstelligd: oorlog in het hoofd en ontwrichte levens door posttraumatische stress.

Na Paolo Giordano (Het menselijk lichaam) heeft opnieuw een Italiaanse schrijver zich door de vredesmissie naar Afghanistan laten inspireren: Melania Mazzucco schreef de ruim 500 pagina's tellende roman Limbo.

Mazzucco's hoofdpersoon is de 28-jarige adjudant Manuela Paris. Tijdens de opening van een meisjesschool in Qal'a-i-Shakhrak, waar commandant Paris met enkele van haar manschappen bij aanwezig zal zijn, blaast een zelfmoordterrorist zich op. Van de vijf inzittenden van het pantservoertuig overleeft alleen Paris.

Zes maanden na de aanslag is ze in haar geboorteplaats Ladispoli om er de feestdagen met haar familie door te brengen. Manuela strompelt door een bestaan waarin ze de weg niet meer lijkt te vinden: voor haar is terugkeren naar haar kazerne de enige optie. 'Een leven zonder het leger wil ze niet. Het zou sowieso voelen alsof ze doodging, dus dan kan ze er maar beter echt een eind aan maken.'

Niets wijst er echter op dat Manuela geestelijk en lichamelijk voldoende is hersteld om haar werk te hervatten. Ze loopt mank en tijdens een onverklaarbare woedeuitbarsting mishandelt ze iemand met haar kruk. De legerarts geeft haar opdracht de gebeurtenis in Afghanistan van zich af te schrijven. Daaruit wordt vooral duidelijk hoezeer ze wordt geteisterd door schuldgevoelens, 'omdat een commandant die zijn mannen niet heeft weten te beschermen het 'niet verdient om te leven'.'

Als ze de mysterieuze Mattia leert kennen, lijkt Manuela weer een beetje op te bloeien. Mattia is de enige gast in het tijdens het winterseizoen verlaten Hotel Bellavista. Er ontwikkelt zich een stormachtige amoureuze affaire tussen beiden, twee mensen die in een vacuüm lijken te leven: Manuela's toekomst is een groot zwart gat, Mattia lijkt verleden noch toekomst te hebben - hij vertelt niets over zichzelf, alsof hij Manuela niet nog erger wil beschadigen.

Op een dag blijkt Mattia uit Hotel Bellavista te zijn verdwenen - meegenomen door politieagenten. Uit nooit verstuurde brieven van Mattia leest ze later het verhaal dat hij te erg vond om te vertellen.

Een liefdesgeschiedenis tussen twee mensen met een flink gehavende psyche, dat kan niet anders dan stevig knetteren, moet Mazzucco hebben gedacht. Dat valt behoorlijk tegen. Limbo bevat weliswaar een mooie dubbele suspense, maar Mazzucco heeft wel héél veel bladzijden nodig om dat te vertellen. Dat Limbo niet helemaal zouteloze kost is geworden, is vooral te danken aan Manuela's zus Vanessa met haar turbulente liefdesleven.

Had Mazzucco Vanessa maar al die 500 pagina's gegund.

undefined