Financieel kuddegedrag
Een volgende recessie is niet uitgesloten, maar zover is het nog niet. Laten we ons die niet laten aanpraten.
Nu de effectenbeurzen wekenlang verliezen hebben laten zien en er op donderdag zelfs sprake was van paniek, is koel blijven het devies. De vrees dat de Amerikaanse economie in een tweede recessie belandt, heeft zich als een virus verspreid. Die angst is vooralsnog overdreven.
Alle aandacht ging de afgelopen weken uit naar de schuldproblemen van overheden - zowel de Verenigde Staten als de eurolanden worstelen daarmee. Maar sluipenderwijs stapelden de signalen zich op dat het met de reële economie in de westerse wereld ook niet zo goed gaat.
Duitsland, dit voorjaar nog geroemd als trekpaard van de hele eurozone, zag zijn economische wonder steeds aardser worden. De Verenigde Staten herwaardeerden onlangs de eigen statistieken over 2009 en 2010, wat een ander licht wierp op de eigen prestaties: de recessie bleek dieper te zijn geweest en het herstel vlakker. Met name de Amerikaanse consument laat het nog altijd afweten.
Die negatieve signalen droegen bij aan het doorslaan van de stoppen op donderdag, nadat twee Europeanen (ECB-president Trichet en Europese Commissie-voorzitter Barroso) uitspraken hadden gedaan die het wantrouwen voedden. Met het massaal dumpen van aandelen als gevolg.
Toch is het overdreven het einde der tijden te vrezen. De wereldeconomie groeit nog altijd - zeer matig in het Westen, volop in opkomende landen als China en Brazilië. Mede daardoor is de winstgevendheid van het westers bedrijfsleven goed. Ook hebben de dalende koersen gunstige kanten. Zo dalen de grondstofprijzen, die van olie voorop. Voor bedrijven betekent dat lagere kosten.
Een dubbele dip is er dus nog niet, en we moeten die onszelf ook niet aanpraten. Op de financiële markten met hun kuddegedrag dreigt dit een selffulfilling prophecy te worden. Het is dus zaak rustig te blijven en te analyseren wat er echt aan de hand is.
undefined
