Film

I Am Legend (Francis Lawrence). Will Smith is alleen op de wereld in intrigerende blockbuster, waarin actie en spiritualiteit samenkomen. De verlaten, met onkruid en struiken begroeide straten van New York ogen even spectaculair als bedreigend. (in 94 zalen)

De schat van de tempelridders II (Giacomo Campeotto). Nadat ze in de De schat van de Tempelridders (2006) al de Ark des Verbonds hadden opgespoord, komen de hoogblonde 14-jarige Katrine, de sterke Mathias, de slimme Nis en zijn bijdehante zusje Fie in het vervolg op het spoor van de heilige graal, de kelk waaruit Jezus dronk tijdens het laatste avondmaal. (in 9 zalen)

Eastern Promises (David Cronenberg). De onder- en bovenwereld botsen in hedendaags Londen, als een verpleegster zich ontfermt over de baby van een overleden Russisch meisje dat onder valse voorwendselen de prostitutie is ingelokt. Huiveringwekkende gangsterfilm annex familiedrama, met sterke rollen van Viggo Mortensen, Vincent Cassel en Armin Mueller-Stahl. (in 20 zalen)

Tussenstand (Mijke de Jong). Ontluisterende schets van twee veertigers (Elsie de Brauw en Marcel Musters) die denken hun scheiding netjes op te lossen. Eigenbelang en ijdelheid voeren de boventoon. Op het Nederlands Film Festival onderscheiden met drie Gouden Kalveren. (in 9 zalen)

The Diving Bell and the Butterfly (Julian Schnabel). Waargebeurde geschiedenis over de hoofdredacteur van de Franse Elle, die nadat hij is getroffen door een beroerte alleen zijn linkerooglid nog kan bewegen. De Amerikaanse filmmaker annex beeldend kunstenaar Julian Schnabel verfilmt het tot een aangrijpend pleidooi voor de verbeelding én een bijtend relaas over isolatie. (in 13 zalen)

Control (Anton Corbijn). Met prijzen overladen, ingetogen portret, dat zonder te romantiseren recht doet aan het bijzondere leven van Ian Curtis, de zanger van de legendarische band Joy Division, en zijn vermaarde zelfmoord terugbrengt tot wat het was: een pure wanhoopsdaad. (in 11 zalen)

Manufactured Landscapes (Jennifer Baichwal). Documentaire die een brug slaat tussen de foto’s van de Canadese fotograaf Edward Burtynsky en hun context. (in 6 zalen)

Iklimler (Nuri Bilge Ceylan). Turkse variatie op Scènes uit een huwelijk. Terwijl de seizoenen voorbijgaan, focust Nuri Bilge Ceylan op kleine voorvallen. De grote, in het oog lopende zaken zijn nooit de ware reden voor een ruzie; het gaat altijd om iets kleins, iets op de achtergrond. (in 5 zalen)