Feyenoord wispelturig als zijn trainer

Van onze verslaggever

Coen Vemer

ROTTERDAM

Gisteren was een dag waarop trainer en elftal zich niet van hun beste zijde lieten zien. Feyenoord won wat gelukkig en zonder glans met 4-2 van RKC en Van Hanegem had een humeur dat net zo donker was als het weer. 'Heel weinig van mijn spelers zijn momenteel in goeden doen', mopperde hij. 'De angst om te verliezen is daarvan de grootste oorzaak.'

Vooral die laatste uitspraak was interessant en schreeuwde om nadere toelichting, maar de Kromme weigerde al te zeer in detail te gaan. Het kwam er op neer dat Feyenoorders zich tot nog toe onprettig voelen onder de hoog gespannen verwachtingen. 'Omdat iedereen ervan uitging dat wij kampioen zouden worden.' Iedereen? Of was het vooral zijn eigen voorzitter, Jorien van den Herik, die zich in die richting uit liet?

Dat er dit seizoen het nodige verwacht wordt van Feyenoord is niet geheel onlogisch. Per slot van rekening is er voor kapitalen geïnvesteerd in het elftal. Dat er niet altijd even economisch is ingekocht, is een ander verhaal. Zo behoorden Glaucio, Schuiteman en Klioejev, versterkingen die halverwege het vorig seizoen reeds werden aangetrokken, niet eens tot de zestien man tellende selectie voor het duel tegen RKC.

Koeman en Iwan wel, en zij speelden een belangrijke rol bij de openingstreffer van Feyenoord. De laatste soleerde met vallen, opstaan en weer vallen door de vijandelijke defensie. Hij kreeg van scheidsrechter Van Vliet een vrije trap mee, die door Koeman vanaf de rand van het strafschopgebied steenhard door de Waalwijkse muur werd gejaagd. Doelman Vonk kon de inzet keren, maar was kansloos in de rebound van Larsson, 1-0 na acht minuten.

Bij RKC maakten ze zich nogal boos over de beslissing van de arbiter om Iwan een vrije trap toe te kennen. De Pool zou gretig over een uitgestoken been zijn getuimeld. Inderdaad is het opvallend hoe scheutig Van Vliet naar de fluit grijpt bij duels rond het zestienmetergebied. Vorige week woensdag bood hij zo ook Frank de Boer gelegenheid de score te openen tijdens Ajax - Fortuna, en ook toen ging er een onschuldig lijkende handeling van een verdediger aan vooraf.

Niet dat Van Vliet de topclubs bevoordeelt, want hij floot gisteren in de vijfde minuut net zo hard toen Van Gobbel vlak buiten de 'zestien' de bal van RKC'er Wijnhard trachtte te ontfutselen. Brands, oud-Feyenoorder, kegelde de vrije trap in de muur. Tegen de hand van een Rotterdammer, meende de verliezende trainer Van Veen als enige. 'Dat muurtje ging als een volleybalploeg omhoog. Het was duidelijk hands.'

RKC maakte het Feyenoord ook gedurende de rest van de wedstrijd knap lastig. De ijverige Wijnhard bezorgde Van Gobbel handenvol werk en liep ook nog eens Koeman hinderlijk voor de voeten, daarmee de Rotterdamse opbouw bemoeilijkend. Petrovic en Van Haaren, onmiskenbaar een man van de Langstraat, lieten herhaaldelijk hun tegenstanders Van Bronckhorst en Iwan de hielen zien.

RKC, met overwinningen op FC Twente en Volendam op zak, was vaak een elftal in aanval, en dat is over het algemeen ongebruikelijk voor bezoekende clubs in De Kuip. Illustratief was dat het team van Van Veen acht corners afdwong, twee meer dan de thuisclub, en slechts tien overtredingen nodig had, tegen Feyenoord 21.

Feyenoord had na de vroege openingstreffer één kans op 2-0, maar dat was nauwelijks eigen verdienste. Een inschattingsfout van doelman Vonk op een mislukte pass van Koeman bracht Iwan in de tiende minuut in balbezit, maar Blinker liet op de panklare voorzet een afzwaaier volgen.

In tegenstelling tot RKC kwam Feyenoord in de eerste helft zelden tot een fatsoenlijke aanval, hetgeen de 27 duizend toeschouwers aanzette tot een afkeurend fluitconcert. Tactisch schortte er nogal wat aan bij de elf van Van Hanegem. De beide spitsen Blinker en Larsson werden hardnekkig vanuit de achterhoede door de lucht aangespeeld . En Iwan en Van Bronckhorst zondigden tegen de regel het veld breed te houden bij balbezit. Bovendien zat er geen enkele verrassing in de Rotterdamse acties, laat staan tempo.

Een blunder van keeper Vonk kort na rust hielp Feyenoord uit de zorgen. Een zwakke uittrap van hem belandde bij Larsson die vervolgens vrije doorgang had naar de goal, 2-0. RKC liet zich daardoor niet uit het veld slaan en toog opnieuw enthousiast ten strijde. Muller, ietwat gelukkig in balbezit gekomen, verkleinde de achterstand binnen het kwartier tot 2-1 en de wedstrijd groeide naar een onverwachte climax.

Met de razendsnelle Taument voor Iwan en Vidmar voor Blinker greep Van Hanegem terug op een systeem van drie spitsen. RKC drong hevig aan, maar juist Feyenoord kreeg de beste kansen. In een counter scoorde Trustfull na goed werk van Taument en Koeman 3-1.

Nog geen twee minuten later zorgde invaller Van Rijswijk koppend voor 3-2. 'Daarna hadden we wel drie of vier scoringsmogelijkheden, die echter slecht uitgespeeld werden', bromde Van Hanegem, doelend op kansen van Van Bronckhorst (schot op de paal), Vidmar (ook paal) en Larsson (in handen Vonk). Alleen Taument kreeg in de slotminuut de bal nog over de doellijn, daarmee zijn sollicitatie naar een basisplaats kracht bijzettend.