Feyenoord: een matig spelende doelpuntenmachine

In Rotterdam begint de buitenwacht al vergelijkingen te trekken met het kampioensjaar van twee seizoenen geleden en gezien het verloop van de competitie is dat begrijpelijk. Ook toen reeg Feyenoord de zeges aaneen, om snel een gat te slaan met de almaar morsende concurrenten.

De meest constante factor in het spel van Feyenoord is het resultaat: negen gespeeld, acht gewonnen, eentje gelijk. Als koploper spelen de Rotterdammers volgende week in Eindhoven de topper tegen PSV. Tot zover het goede nieuws uit de Kuip.

Maar dan de berichten die tot nadenken mogen stemmen. In het begin van de competitie kon trainer Van Marwijk wekelijks melden dat hij Feyenoord beter had zien voetballen dan de vorige keer. Daarvan is de laatste week, met duels tegen FC Utrecht (1-1), RBC en Roda, geen sprake.

De uitslagen van de laatste twee duels (5-1 en 4-2) verdoezelen een en ander en het is best mogelijk dat de absentie van Kornejev met zijn creativiteit daarmee te maken heeft. Het spel is, op korte oplevingen na, van zeer matig gehalte.

Natuurlijk was Feyenoord donderdag veel sterker dan RBC, maar eigenlijk was het spel alleen het eerste kwartier na rust van aanvaardbaar niveau. In die periode vielen ook drie goals.

Gisteren gold hetzelfde voor het laatste kwartier vóór de pauze, en dan nog mocht Feyenoord de tegenstander dankbaar zijn voor de onvoorstelbaar lichtzinnige manier waarop de Limburgers de doelpunten weggaven en de vriendelijk wijze waarop Roda na rust een reeks kansen om zeep hielp.

Neem de openingstreffer, die viel op een moment dat de mensen in de Kuip zich in gemoede begonnen af te vragen waarnaar ze in hemelsnaam zaten te kijken.

Leonardo, het Braziliaanse heldje in de dop, was al een paar keer gevallen in het strafschopgebied (dat komt mede omdat hij voorover loopt en van nature snel valt) en hij was een paar keer voor vermeende aanstellerij gewaarschuwd door scheidsrechter Jol.

Net als in voorgaande duels week Leonardo op een gegeven moment uit naar de rechterflank, vanwaar hij zijn grootste successen viert. En natuurlijk: hij blijft uitdagen en dus passeerde hij in de 31ste minuut Van Haaren, die onvoorzichtig was en zich een overtreding dacht te kunnen permitteren. Strafschop dus. Bosvelt scoorde beheerst. Tot dan had Feyenoord vrijwel niets laten zien.

Bij het tweede doelpunt, nauwelijks twee minuten later, maakte Van Haaren op het middenveld een overtreding op Kalou. Roda reageerde daarop net zo suf als het Nederlands elftal vorige maand in het duel met Portugal na een fluitsignaal uit het publiek. Toen bleef Oranje massaal staan, nu imiteerde Roda dit staaltje nietsnutterij. Het verschil was dat deze keer helemaal geen fluitsignaal klonk, van Jol noch publiek. Bosvelt omspeelde Roorda.

'Het was een hilarische situatie', vond Bosvelt, die met Paauwe het spel van Feyenoord vormgeeft en een buffer vormt als tegenwicht voor de rasaanvallers op de flanken. 'Iedereen bleef staan. Op een gegeven moment begon ikzelf ook te twijfelen.'

En bij het derde doelpunt (nadat Tininho de bal knullig in eigen doel had gewerkt, 2-1 dus), in de 41ste minuut, sliep Roda wederom. Bosvelt vertrok na een perfecte vrije trap van Paauwe. Niemand lette op hem en hij scoorde voor de ogen van bondscoach Van Gaal met een bekwaam lobje.

Zo bereikte de international die de leider van Feyenoord is een unieke mijlpaal in zijn loopbaan, die de laatste jaren toch al zo'n vlucht heeft genomen. Toch wist Bosvelt een aardige relativering aan te brengen. 'Ik hoorde in de kleedkamer dat Henk Schouten eens negen keer heeft gescoord tegen de Volewijckers. Dan had ik nog drie dagen moeten doorvoetballen.'

De drie treffers van Bosvelt onderstrepen wel een andere stelling van Van Marwijk. In het begin van het seizoen miste Feyenoord veel kansen, maar de trainer beweerde dat het ontbreken van een echte goalgetter geen probleem hoefde te zijn, als anderen dan maar scoorden.

Met zes doelpunten is Bosvelt nu zelfs gedeeld topschutter en zeven van de negen doelpunten in de laatste twee duels zijn gemaakt door verdedigers of middenvelders.