FC Utrecht en Groningen vinden elkaar

FC Groningen zal over een paar dagen als thuisclub de betere papieren hebben in de play-offs van de eredivisie, maar FC Utrecht hoeft zich nog niet helemaal kansloos te voelen. En dat is al heel wat in een seizoen waarin het nieuws vooral werd gemaakt op trainingscomplex Zoudenbalch met het achtereenvolgende ontslag van de assistent-trainers en de hoofdtrainer.

Mat seizoen
De geringe belangstelling voor deze laatste stuiptrekking van de eredivisie weerspiegelde het matte seizoen dat FC Utrecht achter de rug heeft. In de voorverkoop voor deze wedstrijd, waarvoor seizoenskaarten niet geldig waren, waren slechts zesduizend plaatsbewijzen verkocht. Uiteindelijk maakten ruim tienduizend toeschouwers de gang naar Galgenwaard.

Het leek wel alsof de thuisclub besefte dat het deze trouwe aanhangers nog iets schuldig was. FC Utrecht had immers het patent gehad op een lekkere pot voetbal en dan van het type stamppot. Veel rennen, een beetje kleunen en een provocatietje om het af te maken. Een type als Gregoor van Dijk is dan helemaal in zijn element en dat was hij ook tegen Groningen.

Spraakmakend
Maar de meest spraakmakende figuren in het duel der stedelijke FC’s waren de beide spitsen: Morten Skoubo van FC Utrecht en Marcus Berg van FC Groningen. Skoubo is een hartelijke Deen van 28 jaar, die na vele omzwervingen in Utrecht belandde. Berg is een zes jaar jongere Zweed, een melancholieke schicht met een fluisterstem. Twee uiteenlopende types, beiden zaterdag van groot belang.

Marcus Berg is een aanvaller die je al verdediger gemakkelijk uit het oog verliest, waarna hij razendsnel de trekker over haalt. In de competitie deed hij dat 17 keer in 31 wedstrijden. Tegen FC Utrecht nam hij het hele Groningse contingent aan doelpunten voor zijn rekening.

Het zegt veel over zijn kwaliteiten als sluipmoordenaar, maar het zei zaterdag ook wel wat over de verdedigende kwaliteiten van Utrecht. In het hart daarvan ontbrak Dickoh en dat leek vooral van grote invloed op Sander Keller, zijn vaste partner. Bij de eerste treffer liet Keller zich wel erg eenvoudig in de luren leggen door Berg.

Pantoffel
Na rust keerde hij vanwege een liesblessure niet terug, maar het werd er niet beter op. Het nieuwe duo, Wormgoor en Shew-Atjon, liet een hoekschop ongestoord aan de andere kant van het strafschopgebied eindigen. Daar stond Marcus Berg dus, die de bal meteen op zijn pantoffel nam.

De spits van Groningen mocht besluiten met het benutten van een strafschop, verstrekt na onoverzichtelijk geduw en getrek, waarna trainer Ron Jans hem snel wisselde. Berg is een speler die zich gemakkelijk laat meeslepen door emoties en als tegenstanders daarvan misbruik gaan maken, kun je hem maar beter tegen zichzelf in bescherming nemen.

Zo vanzelfsprekend als scoren is geworden voor Marcus Berg, zo moeizaam vergaat het Morten Skoubo. Door blessures is zijn seizoen nooit echt op gang gekomen. Als hij al speelde, was het op halve kracht en in matige vorm.

Skoubo is een echte kolos, niet al te wendbaar, maar sneller dan je zou verwachten. In een aanvallend ingestelde ploeg met buitenspelers zal hij het best tot zijn recht komen. Utrecht was zaterdag in elk geval zo’n ploeg.

Van korte duur
Bij de tweede treffer, vlak na rust, was Skoubo in een mooie combinatie het voorlaatste station, een rol die hem op het lijf geschreven lijkt. Met een handige voetbeweging zette hij George vrij voor het doel. Daardoor kwam Utrecht opnieuw op voorsprong die, ook opnieuw, van korte duur zou zijn.

Een half uur voor tijd leek Skoubo zelf dan eindelijk de genadeklap toe te dienen met een knappe kopbal, zijn specialiteit. Het was zijn allereerste doelpunt voor Utrecht en de collectieve blijdschap, op het veld én op de tribune, maakte duidelijk hoe lang daarnaar verlangd is.

Nadat collega Berg opnieuw roet in het eten had gegooid, leek Skoubo in blessuretijd zijn ploeg toch nog aan de overwinning te helpen. Ditmaal werd zijn kopbal door een speler van Groningen op de lijn tegengehouden.

Als het de pret al drukte, dan slechts een klein beetje. Beide ploegen hadden in de wedstrijd genoeg aanknopingspunten gevonden om hoopvol naar de nabije en verre toekomst uit te kijken. Het was een lekkere pot voetbal geweest.