Eten als toerist

Waar: op een plek waar je op vakantie bent

Wanneer: maakt niet uit

Recensent: Olaf

Ik woon in een zeer toeristische buurt. Als ik van mijn huis naar de supermarkt loop hoor ik zes verschillende talen (en dan vaak niet eens het Nederlands). Naast een aantal constante factoren in mijn straat - een Applewinkel, een kopieerzaak en een makelaar - wordt mijn buurt dankzij het toerisme gekenmerkt door snel van eigenaar en thema wisselende winkeltjes: souvenirshops, Oud-Hollandse kaaswinkels met zwaarbesnorde Tunesiërs en nep-bakkers. Ook is er de nodige horeca die louter en alleen kan blijven bestaan omdat ze het niet moeten hebben van terugkerende klanten, maar het eenmalige Amerikaanse gezin dat toch nooit meer een pannenkoek komt eten, omdat ze morgen in Berlijn zitten.

Dat brengt me gelijk bij de kern van de zaak. Altijd als ik een keurig Frans echtpaar op het terras van lunchroom Jennifer een die ochtend al gebakken tosti zie eten in een straat waar in zijn geheel een roetfilter op zou moeten, dan word ik verdrietig. Hetzelfde medelijden als voor de dikke eenzame man die plat op zijn buik in het zwembad terechtkomt. Hetzelfde medelijden voor de man die van de tram valt in De Avonden van Gerard Reve en dan tot zijn schrik ook nog een klap krijgt van de conducteur. De toeristen weten niet beter. Ze weten niet dat een gracht naar links een café zit met echt lekkere koffie en fijne salades. Ze weten niet dat je daar in de zon kan zitten, onder een boom met een veel beter uitzicht.

En dat brengt me weer bij de nog diepere kern van deze recensie: ik ben als de dood dat ik zelf die toerist ben. Niet in Amsterdam natuurlijk, maar in de rest van de wereld. Ik heb geen idee of ik in Barcelona en Stockholm niet in het equivalent van lunchroom Jennifer zit te eten. Of ik wel bier drink op de plekken waar de locals ook bier zouden willen drinken en niet in een concept van een malafide uitmelker. Geen idee, maar het zou goed kunnen natuurlijk, want de toeristische plekken doen goed hun best om authentiek en pittoresk over te komen. En als het niet om mijn eigen cultuur gaat prik ik daar een stuk moeilijker doorheen.

Een oplossing kan zijn: laat je voorlichten door een goede reisgids en op internetsites, maar dan loop je weer het risico dat je je hele reis al uitgestippeld hebt voor je ook maar een kilometer hebt gevlogen. Bovendien worden de plekken die zo populair zijn dat ze in reisgidsen terechtkomen vaak weer zo populair dat de locals al snel wegblijven en het binnen een paar jaar gewoon weer net zo'n ordinaire toeristentent geworden is.

Vandaar dat ik het eten als toerist 1 ster geef, omdat het zo verdomde lastig is om het onderscheid te maken. En daarom heb ik voor jullie een beslisdiagram gemaakt:

recensiekoning.nl

undefined