Column
Er moet een kolkende rivier van rancune door het land stromen
Het regende belangwekkende zaken. Een kapotte stuw - het ging er althans de hele tijd over. Een man die vier jaar lang vicepremier is geweest, al die tijd in het centrum van de landelijke én de Brusselse macht heeft gezeten en vanuit die eersterangspositie van alles heeft kunnen ondernemen tegen zaken die hem niet zinnen. De Poolse bollenpeller kreeg hij evenwel niet weg, maar als we straks op hem stemmen, dan gaat hij er korte metten mee maken. Straks. Eerst stemmen. De volgorde der dingen is soms wonderlijk.
Een Chinese inspectie van de pandaverblijven voor Wu Wen en Xing Ya, met een knipmessende dierentuindirecteur die de rondleiding voor de inspecteurs deed. De panda's zullen straks tevreden constateren dat er een Kleine Grote Muur is, en dat alles is uitgevoerd in de kleuren van de Verborgen Stad.
Een stuk ijs dat op afbreken staat.
Maar ik kreeg die tweeduizend belastingkliklijngebruikers maar niet uit mijn hoofd - particulieren over particulieren. Tweeduizend mensen, overbuurmannen, collega's, exen, broers, nichtjes die hun medemens het afgelopen jaar hebben aangegeven bij de Belastingdienst - BNR Radio liet dit onlangs uitzoeken door de fiscus. Dat zijn ruim vijf meldingen per dag. Ruim vijf keer per dag dat iemand zich na talloze keren afvragen waar de buurman het van doet, die BMW, terwijl hij zelf nog voortploetert in een Kia Picanto, wrokkig besluit een daad te stellen. Meldingsformuliertje invullen. En nu hij toch bezig is, even navragen bij de vrouw hoe die trut van de yogales heet, die ene die laatst aan het opscheppen was over haar buitenlandse erfenis, want als ze die niet heeft aangegeven, doen wij dat toch even voor haar? En je had toch een oom die weleens naar Zwitserland rijdt met een tas vol contanten op de achterbank? Winkeliers, zo las ik in de Volkskrant, willen weleens particulieren aangeven die via Marktplaats ook een fiets of een ladenkastje verkopen en mogelijk vergeten zijn dat ze de daarmee verdiende 72,50 euro moeten vermelden op het aangifteformulier.
Er moet een kolkende rivier van rancune door het land stromen.
Nu valt er een flinke boom op te zetten over de fraaie klikhistorie in dit land. Al decennia fier onderdeel van onze cultuur, die de beste is. Resulterend in een waaier aan kliklijnen, met ruime mogelijkheden om de baas of die lul op pootjes van de overkant erbij te lappen. Anoniem, met de gordijnen dicht, veilig. Bij diverse uitkeringsinstanties, bij opsporingsinstanties, bij controle-instanties. Maar voor een exposé over de klikhistorie moeten we ver teruggaan in de tijd, en het gáát de laatste tijd al zo veel over 1942 en verwante jaartallen.
Daarom een blik op de toekomst van het klikken. Die is groots, zo tekende de Volkskrant afgelopen maandag op uit de mond van een belastingadvocaat. Want bij de Belastingdienst is onlangs een grote groep mensen vertrokken met een riante vertrekregeling. Waardoor de controle- en opsporingsactviteit 'drastisch' zou zijn afgenomen. Met als gevolg, aldus voornoemde belastingadvocaat, dat de Belastingdienst mogelijk in de toekomst zwaarder zal moeten leunen op klikspanen.
Binnenkort: de belastingscheurkalender met de meestvoorkomende vormen van belastingfaude. Inclusief tips voor soepel melden en tabellen met percentages voor het kopgeld.
