Eindexamen

Ik ben biologieleraar op het AOC Midden-Nederland in Montfoort. Ik geef daar les aan vbo- en ivbo-leerlingen, een onderwijssoort waar ik al negentien jaar met heel veel plezier in werk. Ik zal in het kort beschrijven waarmee deze leerlingen te maken krijgen.

In de laatste klassen van de basisschool kunnen ze het niveau en het tempo van de leerstof vaak niet volgen. Er zijn scholen die deze leerlingen dan allerlei boodschappen en karweitjes laten doen, want ze kunnen toch niks. Dat laatste hebben ze al zo vaak gehoord, dat ze zich ook zo zijn gaan gedragen.

Voor een vakantiebaantje aan de kassa bij een grote supermarkt wordt al gauw mavo-niveau gevraagd. Dus de leuke vakantiebaantjes zijn voor hen niet weggelegd, want ze kunnen toch niks.

Daar komt dan ook de berichtgeving bij over de examens van havo en vwo. Een AB-leerling denkt dan: 'Ik ben al begonnen met mijn examen. Waarom schrijven ze daar niets over?' U kunt zich voorstellen dat deze leerlingen een chronisch gebrek aan zelfvertrouwen en eigenwaarde hebben. Wat gaan deze leerlingen doen? Zich negatief gedragen. Ze krijgen dan wel aandacht, want negatieve aandacht is ook aandacht.

De regering wringt zich in allerlei bochten om vroegtijdig schoolverlaten tegen te gaan, want dat zou de potentiële werklozen kunnen worden. De werkgevers zitten te springen om personeel voor de uitvoerende werkzaamheden. Deze groep leerlingen vinden het heerlijk om die werkzaamheden te doen. Laat ze werken en ze voelen zich als een vis het water.

Laten we deze groep leerlingen waarderen en respecteren zoals ze zijn. Besteed dus ook eens aandacht aan de AB-examens. De prestatie van een AB-leerling is net zo groot als van een havo-leerling in het studiehuis.