Eindelijk erkenning
RUIM zes jaar waren nodig voordat van enigszins officiële zijde de erkenning kwam dat de El Al-Boeing die neerstortte in de Bijlmermeer méér vervoerde dan alleen parfum en bloemen....
De gezagdragers gebruiken grote woorden. Oud-minister Maij is ontgoocheld, ex-premier Lubbers vindt het bizar en voormalig burgemeester Van Thijn voelt zich op het verkeerde been gezet.
Toch is de verklaring van woensdag op de keper beschouwd niet veel meer dan een late bevestiging van wat bewoners al lang vermoedden en enkele journalisten bleven schrijven. Zij werden doorgaans afgeschilderd als querulanten, als mensen die achter elke struik een complot zien. Sinds deze week gaat dat beeld niet meer op.
De verklaring van de luchtverkeersleider heeft in één klap het bestaansrecht van de parlementaire enquête bewezen. Voorzitter Meijer beloofde vooraf alles te zullen doen om de onderste steen boven te halen. Tot op heden kan de commissie die belofte gestand doen.
Maar het moet niet alleen de enquêtecommissie zijn die naar de waarheid wroet. Ook minister Netelenbos van Verkeer en Waterstaat heeft het nodige te doen. Het zijn haar ambtenaren die - samen met een handvol andere betrokkenen, zoals blijkt uit de vandaag in deze krant gepubliceerde transciptie van de Bijlmer-tape - het absurde besluit namen de informatie over de lading geheim te houden. En het zijn haar ambtenaren die er kennelijk geen been in zien de politieke leiding belangrijke informatie te onthouden.
De minister maakt er zich te gemakkelijk van af als ze zegt dat zij noch een van haar voorgangers op de hoogte was. Een minister draagt politieke verantwoordelijkheid voor zijn of haar ambtenaren. Netelenbos zou op z'n minst zelf moeten onderzoeken wat er schort aan de informatievoorziening op haar ministerie, al was het alleen maar om herhaling te voorkomen.
Dat kan ze niet aan de enquêtecommissie overlaten. De commissie zoekt naar de waarheid over de lading van de rampvlucht, de toedracht van het ongeval, de gezondheidsklachten, en trekt lessen voor de toekomst. Zij onderzoekt niet noodzakelijkerwijs waarom ambtenaren van Verkeer en Waterstaat eigenmachtig zulke ingrijpende besluiten nemen.
Wat ook dringend om nader onderzoek vraagt, zijn de afspraken met de luchtvaartmaatschappij El Al en met de Israëlische autoriteiten. Het is een publiek geheim dat El Al op Schiphol vrijwel ongecontroleerd haar gang kan gaan. Tot op heden is dat genegeerd of als geroddel van de hand gewezen. De enquête doet vermoeden dat dit wel erg lichtvaardig gebeurde.
