Eindelijk een openhartig interview met een voetballer, is het weer niet goed

Dronten ligt in de Flevopolder. Er wonen ongeveer 28 duizend mensen. Zanger Paul de Munnik komt er vandaan, en oud-Feyenoorder Patrick Paauwe.

Lang geleden werd het tv-programma Stuif es in in Dronten opgenomen, in De Meerpaal was dat. Oudere mensen weten het vast nog. De winnaar van de talentenjacht kreeg van Ria Bremer de Gouden Stuiver. Daarna zong iedereen in de zaal dat hij of zij de Gouden Stuiver had, een ontroerend moment.

In een sterk en ophefmakend interview met verslaggever Bart Vlietstra in deze krant vertelde Hakim Ziyech, een jonge voetballer van FC Twente, vorige week kort iets over de plaats waar hij opgroeide en zijn voetballoopbaan begon. Het idyllische beeld van Dronten verdween, Ria Bremer en De Meerpaal waren plotseling ver weg.

Dronten werd een plaats waar de criminaliteit nadrukkelijk op de loer ligt. Twee broers van Ziyech kwamen in de gevangenis terecht. Gelukkig zei Ziyech ook dat je in Dronten niet gedwóngen wordt om te gaan dealen, dat scheelde weer. Het lag niet helemaal aan Dronten.

Naar aanleiding van het interview moest Ziyech zijn aanvoerdersband inleveren. Met zijn kritiek op alles en iedereen bij FC Twente is hij te ver gegaan, zei technisch directeur Ted van Leeuwen. Laat dit een signaal zijn, zei hij er dreigend bij.

Nog meer ophef was het gevolg. Over Dronten had niemand het. Het ging over zijn uitspraken over de club, de voormalige voorzitters Munsterman en Van der Laan en de huidige trainer van FC Twente, Hake, met wie hij een 'voorgeschiedenis' heeft. Concreet: Hake en hij hadden ooit een 'flinke woordenwisseling'.

Zulke interviews lees je niet vaak meer. Voetballers letten bijna maniakaal op hun woorden en worden streng gecontroleerd door pr-types en clubleiders. Daarom zijn interviews met voetballers ook altijd zo ontzettend saai. Ze zitten klem tussen zelfcensuur en censuur.

Vanzelfsprekend kreeg Van Leeuwen er flink van langs. Gééft er eindelijk eens een voetballer een interview waarin hij van zijn hart geen moordkuil maakt, is het weer niet goed. Het viel mij ook tegen. Van Leeuwen is een oud-journalist van De Gelderlander en Voetbal International, juist hij zou beter moeten weten, hij heeft met dit bijltje gehakt.

'Noord-Koreaanse toestanden', heet het dan al gauw. De spelers van FC Twente moeten zich houden aan een strenge gedragscode. Aanvragen voor interviews moeten aan de clubleiding worden voorgelegd. Ook moet het artikel voor publicatie worden goedgekeurd.

Ongebruikelijk is het niet. De dagen dat verslaggevers na een training even een voetballer aanschoten en losjes een half uurtje met hem de stand van zaken doornamen, zijn allang voorbij. Elke voetbalclub heeft zo'n protocol.

Toen ik het interview nogmaals las, begreep ik Van Leeuwen beter. FC Twente is een club in doodsnood. Ziyech maakt als aanvoerder niet alleen de club met de grond gelijk, maar ook het merendeel van zijn ploeggenoten. Ze leren niets, komen afspraken niet na en zijn zelfs niet in staat simpele combinaties uit te voeren. In het openbaar beledigt hij zijn medespelers - een kleedkamerzonde.

Het diende natuurlijk een doel. Ziyech wil zo snel mogelijk weg uit Enschede. Zo deed Ruud Gullit het in 1987 al toen hij, om een transfer naar AC Milan te forceren, in Nieuwe Revu zijn club PSV met de grond gelijk maakte. Chique is het niet, begrijpelijk wel. Ziyech is een goede voetballer, hij wil hogerop, maar zijn contract loopt door.

Met FC Twente vertrok hij deze week naar Spanje, voor een trainingskamp. Op het arbeidsethos van Ziyech is dezer dagen niets aan te merken, hij is scherp en gretig, twitterde verslaggever Leon ten Voorde van De Twentsche Courant Tubantia. Dat siert hem wel, de voetballer die ontsnapte uit de hood van Dronten.

^{Paul Onkenhout is redacteur van de Volkskrant.}

Reageren?
p.onkenhout@volkskrant.nl

^{Ontvang elke dag de Volkskrant Avond Nieuwsbrief in uw mailbox, met het nieuws van vandaag, tv-tips voor vanavond, en alvast zes artikelen uit de krant van morgen. Schrijf u hier in.}