'Een witte duif is voor een kraai roze of blauw'

Noord-Mexico, 23 maart 1965

Toen ik verteld had wat me was overkomen, zei Don Juan: 'Het is niet moeilijk om een kraai te worden. Het is je gelukt en nu ben je voor altijd een kraai.'

'Wat gebeurde er nadat ik in een kraai veranderde? Heb ik drie dagen rondgevlogen?'

'Nee, toen de avond viel kwam je terug, zoals ik je had opgedragen.'

'Maar hoe kwam ik terug?'

'Je was uitgeput en ging slapen, dat is alles.'

'Ik bedoel: ben ik teruggevlogen?'

'Dat heb ik je al gezegd. Je gehoorzaamde me en kwam terug naar huis. Maar pieker er verder niet over, het doet er niet toe.'

'Wat doet er wel toe dan?'

'Je hele trip ging maar om één ding: de zilveren vogels!'

'Wat was daar bijzonder aan? Het waren gewoon vogels.'

'Geen gewone vogels, kraaien!'

'Waren het witte kraaien?'

'De zwarte veren van een kraai zijn in werkelijkheid zilverwit. Ze schitteren zo hard, dat andere vogels ze met rust laten.'

'Wat maakt ze zilverwit?'

'Omdat je de dingen zag zoals een kraai ze ziet. Een vogel die voor ons donker lijkt, is wit voor een kraai. Een witte duif is voor hem roze of blauw, meeuwen zijn geel. Nu, probeer je te herinneren hoe je ze hebt gevonden.'

Ik dacht erover na, maar ik herinnerde me alleen dat het voelde alsof ik met ze had meegevlogen. Hij vroeg of ik ze op de grond of in de lucht had ontmoet, maar ik kon me er niets van herinneren. Hij begon boos op me te worden.

Carlos Castaneda (1925-1998), Amerikaanse antropoloog. Uit The Teachings of Don Juan. Univ. of California Press, 1968.