Een waarschuwing was ook gepast
De ingezonden brieven van vrijdag 12 augustus
Brief van de dag: Sterkte, Yuri
Als schaatsster ben ik vier keer naar de Olympische Winterspelen geweest. De laatste keer deed ik verslag voor de Australische tv. Ik ken Yuri niet en ken uiteraard niet de fijne details van zijn avondje stappen. Wat ik wel ken is het Holland Heineken House, bekend in de gehele sportwereld. Die Nederlanders, die kunnen er wat van. En dat is ook precies waar ik het over wil hebben. Als er in Nederland een zero tolerance is voor alcohol dan moet je niet naar het Holland Heineken House kunnen gaan. Daar komen vippers en bobo's en figuren die soms heel weinig met sport en sporters te maken hebben. Ik heb me er nooit zo thuis gevoeld en heb er dus ook nooit veel vertoefd. Ik kan me wel heel goed voorstellen dat Yuri wat te vieren had. Na twaalf jaar slingeren zat hij erbij! In het verleden heeft Yuri gebalanceerd op het randje. Hij heeft waarschijnlijk grenzen overschreden die wel of niet of vaag in de lettertjes van zijn olympische contract staan. Het leed is geleden. In mijn ogen is het wakker houden van andere atleten het ergste wat hij heeft gedaan. Daar zou ik hem een flinke boete voor geven. Eentje die pijn doet. Eentje waarvan je een leuke sportauto kunt kopen. Een waarschuwing was ook gepast. Maar wie is hier nu de winnaar? Yuri wens ik veel sterkte met het oppikken van zijn leven buiten de turnzaal.
Carla Zijlstra, Jindabyne, Australië
Hoezo fatsoensrakkerij?
Alsof topsportprestaties zonder topsportklimaat gerealiseerd kunnen worden! Niet de dader (Yuri van Gelder) maar de man die verantwoordelijk is voor het teambelang (Maurits Hendriks) wordt geslachtofferd.
Als je - zoals Yuri van Gelder- je afspraken niet nakomt en daarmee de rest van het team dupeert, dan getuigt het van slecht leiderschap als daartegen geen passende maatregelen (lees: uitsluiting van verdere deelname) worden getroffen.
De handelwijze van Hendriks heet leiderschap tonen en heeft niets met fatsoensrakkerij te maken. Overigens: wat is er mis met fatsoen in de sport?
Nemi van der Reest, Apeldoorn
Tweedeling over Yuri
De reacties op het wegsturen van Yuri van Gelder tonen een tweedeling in Nederland. Aan de ene kant staan de calvinisten met waarden als 'afspraak is afspraak' en 'eigen verantwoordelijkheid'.
Aan de andere kant de mensenredders met oog voor de zwakten van de mens. NOC*NSF hangt het eerste waardenstelsel aan, maar een samenleving kan niet zonder compassie.
In essentie gaat de vraag in het kort over de vraag hoe we in Nederland omgaan met mensen met een vlekje of een gebruiksaanwijzing. Zijn de waarden die NOC*NSF oplegt aan sporters wel in overeenstemming met fundamentele Nederlandse waarden?
Yuri's finaleplaats is inmiddels aan een ander vergeven, maar de positie van Maurits Hendriks wordt onhoudbaar als Yuri wint.
Sjak Rutten, Den Haag
Verstandige rechter
Ik denk dat de rechter er verstandig aan doet zich in de zaak Yuri van Gelder niet bevoegd te verklaren. In het geval hij de vordering toewijst, zou dat kunnen betekenen dat in de toekomst iedere (prof)voetballer die met een rode kaart van het veld gestuurd wordt, een kort geding kan aanspannen omdat hij (natuurlijk) van mening is dat de straf in zijn geval disproportioneel is.
D. Groenendijk, Papendrecht
Betutteling
Ik steun Yuri hierbij in zijn strijd tegen de Nederlandse betutteling. Ik heb in mijn sport, paragliding, vijf keer deelgenomen aan Europese kampioenschappen, vijf keer deelgenomen aan Wereldkampioenschappen en één keer als teamcaptain bij Europese kampioenschappen.
De grootste belemmering voor talent in Nederland is de Nederlandse betutteling van mensen die er alles aan doen om jou niet tot je tot bloei te laten komen door regels en ego's.
Harry van Rijswijk, Houston
Olympische vlucht
Na lezing van het huiveringwekkende artikel van Mark van Driel (Ten Eerste, 10 augustus) heb ik ogenblikkelijk mijn kleinkinderen ge-sms't en ze krachtig afgeraden ooit een zogenoemde olympische droom te koesteren. Betrouwbare bronnen weten immers te melden dat in het contract dat de atleten van NOC*NSF voor de Spelen in Tokyo moeten tekenen mogelijk een nieuwe clausule komt te staan dat tijdens de dit jaar berucht geworden 'verliezersvluchten' de luiken van het toestel boven de Oceaan zullen opengaan teneinde olympiërs van Team NL die een wanprestatie hebben geleverd of zich anderszins vergallopeerden een voor een te dumpen.
Ik houd ook niet van losers, maar dit gaat me toch echt te ver.
A. Lammers, Otterlo
Babbeldebabbeldebabbel
Blijkbaar worden er wedstrijden niet uitgezonden omdat er geen commentators beschikbaar zijn (V, 11 augustus). Laat ik nu al jaren zitten te wachten op commentaarloze wedstrijden. Er wordt niets verteld wat ik niet zelf kan zien ('...Federer serveert...') en wat ik niet kan zien, hoef ik niet te weten ('... zijn 13de ace alweer...').
Alex Scheltens, Apeldoorn
Toppunt van integratie
Ilhan Tekir, gemeenteraadslid van GroenLinks te Gorinchem, meent dat de massale steun voor Erdogan het toppunt van integratie is (Ten eerste, 11 augustus). Evenals recent in Keulen, gingen ook in Rotterdam Turken massaal de straat op om hun steun aan de grote Turkse leider te betuigen.
De loyaliteit van de Turken lijkt primair bij hun moederland te liggen, terwijl het de bedoeling is dat zij zich primair als Nederlands staatsburger beschouwen. Op de arbeidsmarkt willen zij dat toch ook?
Dat Turkse jongeren gediscrimineerd worden valt niet te ontkennen, maar dat wordt er niet beter op als zij zich meer als Turk dan als Nederlander beschouwen. Dat heeft helemaal niets met discriminatie te maken, maar alles met integratie.
Bovendien is Erdogan een dictator met 'te lange armen' en geen democratisch verkozen leider, zoals Tekir meent. Dit goed praten met een beroep op vermeende Israëlische en Amerikaanse invloed in Nederland slaat de plank volkomen mis. Hij haalt ook zijn hoofddoekdragende zus er nog bij die zich hier niet thuis voelt en naar Turkije wil emigreren. Als zij zich daar meer moslima kan voelen, dan in het groene, linkse, liberale Nederland, lijkt mij dit een verstandige keuze.
Martin van den Berg, Utrecht