Een pitbull van Bush die nog nooit haar tanden liet zien

President Bush heeft gisteren voor de vacante zetel in hetAmerikaanse Hooggerechtshof een vrouw voorgedragen uit zijneigen, directe kring, met geen noemenswaardige ervaring in hetopenbare leven. Harriet Miers is de juridisch adviseur van hetWitte Huis.

Naar de voordracht was met spanning uitgekeken in deAmerikaanse politiek. Vorige week ging de Senaat met ruimemeerderheid akkoord met de benoeming van John Roberts totopperrechter van het machtige Hooggerechtshof. De overwegendeindruk is dat Roberts een gematigd conservatief is die in deeerste plaats vooral jurist wil zijn.

Voor de bezetting van de tweede vacature circuleerde eenlange lijst van namen van rechters, van wie werd aangenomen datzij het zwaartepunt in het negenkoppige college naar rechtszullen duwen. Democratische senatoren hadden al gedreigd metchicanes van de besluitvorming als Bush met een radicalevoordracht zou komen.

Van Harriet Miers is niet bekend wat ze is. Alleen haartoewijding aan de president staat vast.

Ze is een advocaat, uit Dallas, Texas. Ze is geen rechter.Bush heeft haar in de jaren tachtig leren kennen. Ze was partnerin een groot advocatenkantoor en had onder meer Microsoft enDisney als klanten. Begin jaren negentig was ze de eerstevrouwelijke voorzitter van de orde van advocaten in Texas.

Ze is twee jaar lid geweest van de gemeenteraad van Dallas.Op de vraag waarom ze zich beschikbaar stelde, was het antwoord:'Omdat ze me vroegen.'

Ze is boven alles een stille kracht. In de enkele profielendie van haar bestaan wordt ze steevast 'toegewijd' genoemd.Volgens collega's uit Texas staat haar dienstbaarheid eenopvallende eerzucht niet in de weg. Ze leeft voor haar vak,zeggen deze bronnen over de ongetrouwde zestigjarige. Bush noemdehaar in 1996 'een pitbull met schoenmaatje 35'.

Als nieuwe president haalde hij haar in 2001 naar Washington.Ze was secretaris van zijn staf en plaatsvervangend chef van destaf, voordat ze zijn juridisch raadgever werd als opvolger vaneen andere vertrouweling uit Texas, Alberto Gonzales. Dezepromoveerde tot minister van Justitie.

Naar het schijnt heeft ze veel invloed. Ze vergezelt Bushregelmatig als hij het weekeinde doorbrengt in het presidentiëlebuitenverblijf Camp David. Van haar wordt gezegd dat ze hem nietnaar de mond praat. Het is een optreden dat vergelijkbaar is metdat van Condoleezza Rice, de minister van Buitenlandse Zaken envan die andere Texaanse bondgenote door de jaren heen, KarenHughes.

Maar heel weinigen in Washington kennen Harriet Miers. DeDemocratische senator Schumer zei gisteren te hopen dat ze eenfiguur van het midden zal blijken. Schumer: 'Er is niets dat eropwijst dat ze het niet is. Er is niets dat erop wijst dat ze hetwel is.' President Bush is vermoedelijk zelf een van de weinigendie haar opvattingen van haver tot gort kennen.

Intussen maakt de president zich voorwerp van kritiek, bijlinks en rechts, inzake vriendjespolitiek. Vorige week nogschreef om die reden de rechtse columnist John Podhoretz eenkandidatuur van Miers af: 'Bush zou zijn critici volop munitiegeven op een moment waarop hij zich zoiets niet kan permitteren.'

Bush balanceert. Miers is niet een erkende hardliner. Zoprobeert hij kennelijk een ideologisch gevecht met de Senaat tevoorkomen. Hij heeft inderdaad zorgen genoeg op dit moment: Irak,Katrina en überhaupt een agenda die wegglijdt.

Hij haalt zich de ontgoocheling van zijn rechtse achterbanop de hals. 'Ik ben teleurgesteld, depressief en gedemoraliseerd'schreef gisterochtend meteen al William Kristol, dehoofdredacteur van de Weekly Standard, op zijn website.

En Bush' voormalige tekstschrijver David Frum verklaardegisteren over Harriet Miers: 'Ik werkte met haar. Ze is een fijnmens. Maar niemand zou haar omschrijven als een van de besteadvocaten van de Verenigde Staten. (...) De president vraagt onsdeze benoeming geheel op vertrouwen te aanvaarden, zonder enigezelfstandige reden om het te steunen. Dat is geen verzoek waaraanconservatieven veilig tegemoet kunnen komen.'