‘Een hoffelijk debater scheldt niet’

Maanden onderzoek, in- en externe interviews, ellenlange debatten en een lijvig rapport: de Tweede Kamer doet volop aan zelfreflectie en kwam daarbij onder meer tot de conclusie dat de taalverruwing niet verdwijnt.

Parlementariër Ed Anker van de coalitiepartij ChristenUnie vindt het allemaal maar gesomber. ‘Er wordt gesproken met een te hoog ach- en weegehalte.’ Zelfreflectie, kan volgens hem veel speelser. Hij voegt daarom nog een hoofdstuk toe aan het dossier-Zelfreflectie: de Parlementaire Hoffelijkheidstrofee, een jaarlijkse prijs voor de debater die niet scheldt.

Wat is dat, hoffelijkheid?

‘Luisteren naar de voorzitter. Respectvol omgaan met je collega’s in de Kamer. Vakkundig te werk gaan. De orde respecteren.’

SP’er Jan Marijnissen noemde vanuit de bankjes een minister flapdrol

‘ en dat is dus niet netjes. Maar ik wil het gesprek graag positief houden, dus graag de goede voorbeelden geven.

‘Zo’n Willibrord Verbeek van de VVD debatteert altijd keurig. Hij weet geraffineerd de coalitie uiteen te drijven. Daardoor wordt het spannend, maar blijft het wel netjes.

‘Boris van der Ham van D66 kan dat ook. Hij geeft de volle korrel, maar op een fatsoenlijke manier. Zo’n debat over het Nationaal Historisch Museum doet hij redelijk charmant. De randjes opzoeken, zonder te schelden.’

Wie is bij de PVV kanshebber?

‘Hero Brinkman van de PVV sprak me net in de kantine aan. Hij denkt de prijs niet te gaan winnen. Dat weet je niet. We gaan niet van tevoren partijen uitsluiten. Vandaar dat het me leuk lijkt als PVV-Kamerlid Barry Madlener – die straks naar Europa gaat – de prijs de eerste keer uitdeelt. Samen met VVD’er Hans van Baalen en CDA’er Wim van de Camp, die ook vertrekken.

‘Euh een PVV’er die ik hoffelijk vind? Mijn voordrachtslijstje is niet helemaal af’ (denkt even na) ‘Ja, Raymond de Rhoon. Voert keurig een debat. Ook al ben ik het vaak niet met hem eens.’

Worden er niet al een beetje te veel prijzen uitgereikt in Den Haag?

‘Afgelopen week hadden we de uitreiking van het groenste Kamerlid. Er is nog iets met aansprekendste. Dan heb je nog de Thorbeckeprijs voor politieke welsprekendheid. De journalistiek kiest inderdaad nog de beste parlementariër van het jaar.

‘Maar de hoffelijkheidstrofee is prestigieuzer. Die kennen we onderling toe. Zonder al te veel poespas, persconferenties. De prijs is in de vorm van een cafetière, een koffiepot. Heel normaal.

‘Dit moet een traditie worden, in de genen van de Kamer gaan zitten. Zodat bij elk debat de concurrent denkt: hé, dat is een interessante bijdrage voor de hoffelijkheidstrofee.’