'Een briefje, niet in zijn handschrift'

'Ik heb alles voorbij zien komen. Van een moeder die met één kind het andere kind kwam onterven, tot buurvrouwen, zorgmedewerkers of vrijwilligers van de kerk die het testament van een oudere wilden wijzigen.'

Lennard Kamps is notaris in Doetinchem en heeft ruime ervaring met financieel misbruik van ouderen. 'Onlangs heb ik geweigerd om mee te werken. Een oude, alleenstaande man kwam samen met zijn thuishulp op kantoor. Zij hield zijn huis schoon en deed af en toe de boodschappen. Ik ga altijd alleen aan tafel zitten met degene die het betreft, dus de thuishulp bleef in de wachtkamer.

'Al snel werd duidelijk dat meneer de zaak zo snel mogelijk wilde regelen, als notaris ben je dan al argwanend. Hij was niet ziek. Vervolgens legde meneer een briefje voor, niet in zijn eigen handschrift. Hierop stond dat de thuishulp als enige erfgenaam moest worden aangemerkt.

'Hoe lang kent u deze mevrouw al? En hoe goed kent u haar?', vroeg ik. Hier kon hij niet echt antwoord op geven. 'Ze zorgt zo goed voor me', zei hij. En: 'Ze heeft gezegd dat ze dat anders niet meer doet.'

'Kijk, dan weet je dat sprake is van dwang. Meneer was voor zijn huishouding en waarschijnlijk ook voor zijn sociale contacten afhankelijk van deze mevrouw. Ik ben nog twee keer bij hem thuis geweest. Hij woonde in een huurhuis en had een nette spaarrekening, ik schat zo'n 10 tot 15 duizend euro. De thuishulp was geen bekende van de familie en ik vermoed dat ze voor haar werk betaald kreeg.

'U moet er wel heel goed over nadenken', heb ik tegen hem gezegd. Op die manier breng je je wantrouwen over. Uiteindelijk kon hij geen eigen, authentiek verhaal vertellen. Hij hield maar vast aan dat briefje. Ik heb besloten hem niet te helpen, maar weet verder ook niet goed wat ik nog kan doen.

'Het is goed dat dit probleem nu bekendheid krijgt, via het proefproject. We zullen zien dat dit veel vaker gebeurt dan we ons realiseren.'

undefined