Een beetje lijk is eigenlijk niet te tillen

Het is wel degelijk een serieus probleem. 'In uitvaartkringen wordt hier veel over gepraat', zegt uitvaartondernemer J. Duin uit Alkmaar. Door het manoeuvreren met een brancard in het trapgat krijgen veel werknemers rugklachten. Dat was al langer zo, maar sinds de Arbodienst steeds strenger controleert en werkgevers grotendeels zelf de WAO-uitkeringen moeten betalen, zoeken uitvaartondernemers naar een oplossing.

Duin heeft er eentje gevonden, denkt hij. Zijn werknemers maken sinds een maand gebruik van een 'wandelende draagbaar'. Door deze uitvinding is sjouwen niet langer nodig. Eén druk op de knop en bij de wielen schuiven twee pootjes uit die de brancard vrijwel zonder schokken een traptree lager neerzetten. De draagbaar is eigenlijk niet meer dan een verlengde steekwagen. Duin heeft zijn idee oorspronkelijk dan ook uit een folder voor transportbedrijven. Duin: 'Het origineel moest wel worden omgebouwd en omgespoten. Je kunt niet met een appelgroene draagbaar aankomen, dan ben je net zo'n verhuizer.' Duin is zelf erg blij met zijn draagbaar. 'Zo vaak zijn er geen vernieuwingen in het uitvaartwezen', merkt hij op.

Een andere, minder inventieve oplossing, werd eerder al bedacht in België: bij zware doden gewoon extra geld vragen. Er moeten dan immers vaak vier man aan te pas komen om de brancard naar beneden te sjouwen. Duin vindt zijn eigen idee beter. 'Er is veel te weinig ruimte op de trap voor vier personen. Architecten denken er nu eenmaal nooit bij na dat de bewoners er ook ooit weer uit moeten.'Christie Hofmeester