Duyvendak

Jill is een Utrechts meisje van 8. Haar vader heeft een hersentumor, en met haar moeder en de schoolmaatschappelijk werkster bereidt Jill zich voor op het onvermijdelijke. Jongbloed is (in aflevering 2) weliswaar met de camera aanwezig wanneer vader thuis op bed sterft, maar concentreert zich in haar film, en op gepaste afstand, op de verwarring en het verdriet dat Jill in de periode ervoor en erna doormaakt.

Indrukwekkend genoeg voor jonge kijkers om een kwartiertje van de afstandsbediening af te blijven, zonder dat het al te aangrijpend wordt.

Oud-hoofdredacteur Nico Haasbroek van het Journaal is uit de kast gekomen als ‘zoekende’ en vertelde gisteren in Soeterbeeck (RKK) over zijn bedevaart naar Lourdes. Ook de tv-journalistiek kwam in het programma nog even als onderwerp voorbij. Haasbroek deelt de opvatting van omroepbaas Henk Hagoort dat die in alle nieuws- en actualiteitenrubrieken op onze zenders per definitie links van snit is, wat haaks staat op het streven dat de publieke omroep er een ‘van en voor iedereen’ moet zijn, dus ook voor ‘Wilders- en Verdonk-aanhangers’.

Als die laatsten al ooit naar Vroege vogels van de VARA keken, dan wordt hun eventuele waardering dit nieuwe tv-seizoen ernstig op de proef gesteld, nu daar oud-oproerkraaier Wijnand Duyvendak als presentator de gelederen is komen versterken. Tegelijk met de heidehaan en de landslak maakte de milieuactivist en gewezen politicus gisteren zijn debuut met een columnistische verhandeling over de klimaatverandering en de daaraan gepaarde opkomst van het westnijlvirus en de malariamug in onze streken. Het insect in kwestie werd aan het eind van Duyvendaks betoog ook nog met een ferme klap van een opgevouwen Volkskrant symbolisch om zeep gebracht.

Overigens nog maar zien of het wat wordt met de tv-persoonlijkheid Duyvendak, want hij staart in de camera alsof hij de schrik van de hype rondom hem nog lang niet te boven is.