Column
Dure flessen wijn bij de Michelin-Chinees van Verheijen
Mark Verheijen is niet langer Tweede Kamerlid voor de VVD. Gisteren trad hij af. De Permanente Commissie Integriteit van de partij vond dat Verheijen op grond van 'het voorgelegde feitencomplex' in strijd had gehandeld 'met het integriteitskader van de VVD'. Gewone mensen noemen dat gesjoemel, maar dat is ze bij de VVD te volks.
Het feitencomplex bestond uit dubbel declareren en dure flessen wijn bij de Michelin-Chinees. Er lopen nog kwesties rond een bioscoop en de Floriade die de VVD nóg meer Statenzetels hadden kunnen kosten. Hoe het feitencomplex binnen het integriteitskader was beoordeeld zonder de dreiging van de verkiezingen van 18 maart, zullen we nooit weten, maar misschien was Verheijen er dan vanaf gekomen met een emotioneel mea culpa en tien stokslagen van Halbe Zijlstra.
'Ik moet aannemen dat dit allemaal klopt, wat daar staat', zei Mark Rutte - je hoorde tegenzin. Vermoedelijk is Rutte na de oude Drees de allerzuinigste MP die dit land ooit had. Eerst vond de premier de hele kwestie nog 'opgeblazen en opgepompt', vermoedelijk omdat hij gewoon niet kon geloven dat er flessen wijn van 127 euro bestáán. En al helemaal niet bij de Chinees, dus dat verhaal moest wel zwaar overtrokken zijn.
Mark Rutte gaat zelf ook wel eens naar de Chinees - naar de afhaalchinees voor een tjap tjoi met kipfilet voor 8 euro plus een pilsje tijdens het wachten. Zonder bonnetje.
Rutte vond het vooral 'een verschrikkelijk drama voor Mark Verheijen zelf'. Halbe Zijlstra noemde het ook 'een persoonlijk drama', net als minister Blok. Het is ook een persoonlijk drama, want Verheijen was een homo politicus die zich nu wanhopig afvraagt wat er in godsnaam nog meer is in het leven, behalve politiek. Maar al te veel zorgen hoeven we ons over hem niet te maken, zijn vastgoedvriend Piet van Pol heeft vast nog wel een leuk baantje te vergeven.
Rutte gaf toe dat hij licht voorbarig was geweest, met het afzeiken van het NRC-stuk. Hij zei echter niet dat hij daarmee volkomen fout zat, maar dat hij zich had moeten 'onthouden van commentaar'. Dat was wel een beetje miezerig.
Integriteit is op dit moment het meestgebruikte woord binnen de VVD. Ze rollen het over de tong als een prijzige bordeaux en besluiten dat het een verrekt goede term is, die je niet vaak genoeg kunt herhalen. Dit in de veronderstelling dat de kiezers dan vanzelf gaan geloven in de iVVD, de integere Volkspartij voor Vrijheid en Democratie.
Rutte deed gisteren een dappere poging de zaken om te draaien. Juist het feit dat de integriteitscommissie haar verantwoordelijkheid had genomen én dat de partij 'de hoogste standaarden wat integriteit betreft' hanteert, bewees volgens hem hoe integer de VVD is. Het hele feitencomplex van gerechtelijke onderzoeken naar corrupte VVD'ers lijkt op iets anders te wijzen, namelijk op een groot probleem, maar dat is dus niet zo. Hoe meer sjoemelende VVD'ers hoe beter, want dan kan de Permanente Commissie Integriteit tenminste laten zien hoe brandschoon en transparant de partij is.
De premier vond de zaak-Verheijen ook 'verschrikkelijk' voor de VVD, 'omdat we een heel goed Kamerlid verliezen'. Wie begrijpt zulke woorden nog, als ze verwijzen naar iemand die zojuist hardhandig is afgeserveerd op gebrek aan integriteit? Het was verschrikkelijk - of in elk geval behoorlijk slecht - voor het aanzien van de politiek; maar dat zei Mark Rutte dus jammer genoeg niet.