Dominic Cummings is terug, en hij zint op wraak op zijn oude baas Boris Johnson

‘Het is jammer om te zien dat de premier en de zijnen ver onder het niveau van competentie en integriteit zijn gebleven die het land verdient.’ Met deze opmerking begon Dominic Cummings zijn oorlog tegen Johnson.

De aanval is de langverwachte wraak van de beruchte Brexit-strateeg. Een half jaar geleden was de 49-jarige Cummings door Johnson op straat gezet, nadat hij de verloofde van de premier, Carrie Symonds, ‘Princess Nut Nut’ had genoemd. Beelden van Cummings die met een kartonnen doos 10 Downing Street achter zich liet, deden in regeringskringen het ergste vermoeden. Was dit een doos vol geheimen om op een goed moment mee terug te slaan?

Dat moment lijkt vrijdag te zijn aangebroken. Er ontstond oproer over sms’jes die Johnson ruim een jaar geleden wisselde met topondernemer James Dyson. De premier had de stofzuigerkoning, bij aanvang van de pandemie, gevraagd beademingsapparatuur te maken. Dyson was daartoe bereid maar zat met wat belastingprobleempjes aangaande werknemers die tijdelijk op Britse bodem werkten. Of Johnson die kon oplossen. Dat bleek te kunnen.

Het lek

Johnson beweerde in het Lagerhuis dat er niets aan de hand was en beloofde te zoeken naar het lek van dit bericht. Die zoektocht duurde niet lang. Op de voorpagina’s van enkele Engelse kranten stond vrijdag te lezen dat Cummings het lek was. Dat wekte verbazing: was het wel verstandig om ruzie te zoeken met iemand die weet in welke kasten alle lijken liggen? In de pers werd gesuggereerd dat de onthulling het idee van Johnsons verloofde was geweest.

Cummings’ reactie liet niet lang op zich wachten. Nog dezelfde dag publiceerde hij een duizend woorden tellend essay op zijn blog. Daarin verklaarde hij onder meer dat een vriend van Symonds het werkelijke lek was. Ook stelde hij dat Johnsons idee om partijdonateurs de door Symonds gewenste verbouwing van de ambtswoning te laten betalen ‘mogelijk illegaal’ is. Verder zette Cummings, geen partijlid, vraagtekens bij de integriteit van Johnson.

Dat laatste gaat om meer dan alleen het sms-verkeer met Dyson. The Daily Mail meldde onlangs dat de Saoedische kroonprins Johnson via een sms zou hebben gevraagd druk uit te oefenen op de voetbalbond, die zijn overname van Newcastle United had tegengehouden. Johnson gaf zijn adviseur en vertrouweling Ed Lister de opdracht hiernaar te kijken. Dezelfde Lister stapte afgelopen week op wegens belangenverstrengeling op een ander dossier.

De affaire-Dyson kwam boven op lobbywerk van oud-premier David Cameron voor de omgevallen Greensill-bank. En eerder had minister van Volksgezondheid Matt Hancock een groot zorgcontract aan een bevriende kroegeigenaar gegeven.

Het imago van de regering-Johnson liep de afgelopen dagen nog meer schade op door een aanval van Johnny Mercer. Deze staatssecretaris van Defensie is opgestapt omdat oorlogsveteranen, ondanks eerdere beloften van Johnson hen te beschermen, worden vervolgd wegens mogelijke misdaden in Noord-Ierland, een halve eeuw geleden. In een interview omschreef Mercer, een oud-legerofficier, Downing Street als ‘een beerput’. ‘Het is’, zo beweerde hij bij Times Radio, ‘de meest wantrouwende, meest weerzinwekkende omgeving waarin ik ooit heb gewerkt.’

Miljoenenverbouwing

Tegen deze chaotische achtergrond is het geen toeval dat Johnson afzag van zijn voornemen om zijn woordvoerder Allegra Stratton een dagelijkse, op televisie uitgezonden persconferentie te laten geven, een idee dat hij had overgenomen van zijn oude bondgenoot Donald Trump. Die beslissing is een dure ommekeer. Johnson heeft maar liefst drie miljoen euro aan belastinggeld gestoken in de verbouwing van de persruimte. Deze klus bleek blijkt bovendien te zijn uitgevoerd door een Russisch bedrijf dat ook de studio van Russia Today heeft ingericht.

Op Downing Street wacht men ondertussen nerveus op de volgende onthullingen van Cummings, die van plan zou zijn te vertellen welke fouten Johnson allemaal heeft gemaakt in zijn coronabeleid. Johnson kan slechts hopen dat het succesvolle vaccinatiebeleid hem immuun heeft gemaakt voor zulke kritiek.