Dit zijn de Nederlandse eenlingen in een buitenlandse ploeg

Dylan van Baarle

Ploeg Cannondale-Drapac
Voertaal Engels
Algemeen klassement 93

Op zijn gemak leunt Dylan van Baarle (25) uit Veenendaal, hartstochtelijk Feyenoordsupporter, tegen de achterklep van een van de volgauto's vol met belettering van zijn team, Cannondale-Drapac. Hij voelt zich thuis in de ploeg, hij zit er al bij sinds 2014, toen het ensemble nog Garmin-Sharp heette.

Hij reed nog voor het Rabo Continental Team, toen manager Jonathan Vaughters belde met het bericht dat hij belangstelling voor hem had. Hij aarzelde niet, een internationaal avontuur sprak hem wel aan.

Van Baarle is bezig aan zijn derde Tour de France. Veelvuldig heeft hij zich al laten zien. Afgelopen vrijdag reed hij tweehonderd kilometer voorop, het leverde hem het rode startnummer op als strijdlustigste renner.

Voor het eerst is hij de enige Nederlander in de ploeg met zeven nationaliteiten, onder wie drie Amerikanen, een Nieuw-Zeelander en een Colombiaan. In vorige edities had hij gezelschap van Sebastian Langeveld en Tom-Jelte Slagter, maar beiden ontbreken dit jaar.

'Nu deel ik de kamer met Taylor Phinney. Dat is superrelaxed. Als hij niet wil praten, praat hij niet. We hebben afgesproken als we elkaar ergeren, dat we dat gelijk uitspreken.' Nog een overeenkomst: de koers is geen onderwerp van gesprek. 'Zo willen we de gekte van de Tour op momenten buiten de deur houden.'

Volgens Van Baarle keek de ploegleiding in het begin raar op als de Nederlanders tijdens besprekingen zich bemoeiden met de tactiek. 'Wij zijn nu eenmaal recht voor zijn raap. Sebastian is geregeld wegkapitein en die laat weten als hij iets niet wil.'

Nadat hij zich in Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix in de kijker had gereden, heeft Van Baarle deze Tour meer vrijheid gekregen. 'Ik hoef nu niet voor anderen door de wind te boren, maar mag mijn eigen ritten uitkiezen. Daardoor hou ik energie over om een keer voor de zege te gaan.'

Maurits Lammertink

Ploeg Katusha-Alpecin
Voertaal Engels
Algemeen klassement 96

Het mag dan exotisch klinken, rijden voor Katusha, een Zwitserse ploeg met Russische roots; de werkelijkheid is minder romantisch. 'De enige keer dat ik merk dat ik voor een buitenlandse ploeg rijd, is als ik mijn belastingpapieren moet invullen', zegt Maurits Lammertink (26). 'Dat is een heel gedoe, omdat ik niet bij een Nederlands bedrijf onder contract sta.'

Toen Lammertink vorig jaar als renner van Team Roompot de Ronde van Luxemburg won, wekte hij de interesse van de ploeg die een verzameling is van Russische bedrijven. Een paar weken later, in de Ronde van Zwitserland, liep hij bij een botsing tegen een paaltje zware breuken op. 'Ze hadden toen bij Katusha ook kunnen denken: misschien komt hij nooit meer op zijn oude niveau. Maar ze zijn altijd in me blijven geloven.'

Toen de ploeg bijeenkwam om het nieuwe seizoen te bespreken, zag Lammertink zijn naam op de voorlopige lijst van Tourrenners staan. 'Ze zeiden: we hebben grote plannen met je, jij krijgt een vrije rol.' Tot nu toe heeft hij zich één keer laten zien, in de achtste etappe. 'Mijn beste dag moet nog komen', zegt hij.

's Avonds aan tafel weet hij zich omringd door wereldkampioen tijdrijden Tony Martin en voormalig winnaar van de Ronde van Vlaanderen, Alexander Kristoff. 'Het zijn heel normale jongens. Bij die eerste teammeeting zijn we een keertje flink doorgezakt. Vanaf dat moment was het ijs gebroken.' De voertaal aan tafel is Engels. 'Nee, dat is geen probleem. De onderwerpen aan tafel zijn ook niet van dien aard dat je nou heel hoogstaand Engels moet spreken.'

Op momenten dat hij niet in het buitenland is voor wedstrijden, is Lammertink bij zijn vrouw en kind in Harbrinkhoek, een dorp bij Almelo. Geregeld wordt hij nageroepen tijdens een training. Logisch, zegt hij: 'Er is in heel Twente maar één wielrenner die in Katusha-kleding rijdt.'

Marco Minnaard

Ploeg Wanty-Groupe Gobert
Voertaal Frans en Engels
Plaats in algemeen klassement 51

Enige Nederlander in een Belgische ploeg, hoe is dat? Op de eerste rustdag in de Tour begint Marco Minnaard (28) te lachen. 'Het bekende werk hè: wij vinden de Belgen dom, zij vinden ons zuinig. Bij de start worden bijvoorbeeld gratis energierepen uitgedeeld. Iedereen kijkt dan meteen mijn kant op: 'Laat je er ook een paar voor ons over, Marco?'

Vier jaar geleden stapte Minnaard over naar Wanty, nadat Rabobank zich had teruggetrokken uit het wielrennen. 'Mijn vader kent Jan Raas goed. En die kent weer ploegleider Hilaire Van der Schueren. Wanty was voor mij een mooie kans om me verder te ontwikkelen.'

Minnaard begon op jonge leeftijd met mountainbiken en stapte pas laat over naar de weg. Hij groeide op in Wemeldinge, vlakbij Goes. Overal vlak, altijd wind; maar gek genoeg kan hij vooral juist bergop goed uit de voeten. 'Ik zeg altijd maar: als er wind staat kan ik ook een uur lang een col oprijden. Dan kun je ook niet je benen stilhouden.'

Minnaard debuteert in de Tour, dat maakt hem interessant voor de media. 'Alleen al vandaag, op de rustdag, heb ik drie cameraploegen te woord gestaan. Ik heb de afgelopen weken meer interviews gegeven dan in mijn hele carrière.'

De opdracht bij Wanty is om zo vaak mogelijk mee te zitten bij de ontsnappingen. Zelf heeft hij in de tweede en derde week plannen. 'Ik moet het vooral hebben van de heuvels en de bergen. Afgelopen zaterdag zat ik in die hele grote kopgroep. Het sterkte mijn gevoel dat het kan, een keer wegkomen.'

Ja, debuteren op je 28ste is laat, erkent hij. 'Maar je hebt wel meer laatbloeiers. Ik was er om eerlijk te zijn ook nog niet eerder aan toe. Nu het zover is, geniet ik elke dag van de Tour. Het is de kroon op mijn werk.'