Diepe ogen
Je hebt aardappelen en aardappelen en je hebt de Opperdoezer Ronde. Sinds kort voorzien van een waarmerk van de Europese Unie....
De Opperdoezer Ronde wordt geteeld in Opperdoes en omgeving, in de buurt van Medemblik. Al 150 jaar, zo laat J. Visser weten. Hij is voorzitter van de Coöperatieve Pootaardappeltelers Vereniging, die 61 leden kent. Van hen zijn er zo'n veertig actief als teler. Zij produceren circa drie tot vier miljoen kilo aardappelen per jaar. Niet veel, vindt Visser, als je dat vergelijkt met andere rassen.
De Opperdoezer is ooit uit een andere aardappel 'doorgehaald' en was jarenlang een ras zonder papieren of certificaat. In de jaren zestig werd de Opperdoezer, nadat er mee was geëxperimenteerd om hem virusvrij te krijgen, goedgekeurd. Sinds enige jaren is hij een beschermd gewas: niet iedereen mag zomaar overal deze aardappel telen.
Volgens Visser is er meer aandacht gekomen voor streekeigen producten, en hebben mensen van lieverlee de West-Friese aardappel ontdekt. Maar ook de telers zijn wat meer propaganda gaan maken. Er wordt aan gewerkt dat de aardappel in heel Nederland te koop is, dat een paar supermarktketens hem in het assortiment hebben opgenomen helpt in ieder geval.
De Opperdoezer Ronde is te koop van half juni tot half september. Dit jaar zelfs tot half oktober, want dit voorjaar is door de regen moeilijk geplant, legt Visser uit. De Opperdoezer is koel en donker vrij lang te bewaren, met name de uitgegroeide aardappel. De eerste moet je niet opslaan, die worden slap. Er schijnen groentenboeren te zijn die ze voor hun klanten in hun koelcellen bewaren. Dat moet een hele troost zijn voor mensen die zweren bij de Opperdoezer Ronde, en geen andere piepers meer lusten.
De Opperdoezer Ronde is een stevige, niet al te grote, inderdaad ronde aardappel. Gekookt oogt hij geler dan de meeste andere aardappelen. Voorverpakt, zoals in de supermarkt, zijn ze voorzien van een logo. De groentenman die ze los verkoopt, moet je op zijn mooie ogen geloven dat ze echt zijn.
Het allerlekkerst is een bord vol gekookte Opperdoezen, een kommetje gesmolten roomboter en dan dopen. Zo eten ze hem in Opperdoes zelf ook. En niet in de schil, zoals sommigen doen. Dat zou overigens meer uit gemakzucht kunnen zijn dan uit overwegingen van voedingswaarde. De Ronde is namelijk lastig te schillen of te schrappen, omdat die hele diepe ogen heeft. En dan kost schillen tijd, maar het is de moeite waard. Trouwens, een kommetje spekvet doet het ook goed.
Yvonne Gnirrep
