Den Uyl
In 1993 ontving ik twee brieven van historicus en eindredacteur Dik Verkuil. Hij was voornemens een biografie te schrijven over mijn vader, Joop den Uyl....
Goed, hij heeft geen toegang gekregen tot de persoonlijke dagboeken van Den Uyl en Anet Bleich wel. Maar in zijn stuk hij heeft zich er met een jantje-van-leiden van afgemaakt.
Zelfs als hij Anet Bleich in haar zeven jaar durende zoektocht naar waarheid en werkelijkheid niet wil volgen, had hij eenvoudig een nummer van Folia kunnen pakken en het stuk uit december 1993 van Edwin Kreulen kunnen lezen. Daarin worden tientallen tijdgenoten en vrienden van Den Uyl uit zijn studententijd geciteerd. Alleen al in dat stuk wordt iedere stelling van Verkuil onderuit gehaald.
Tot slot. Verkuil verhaalt over de Australische emerituspredikant en schoolvriend van mijn vader J. W. Deenick. Hij schrijft dat mijn vader en hij,Den Uijl en Denik heetten, maar dat vonden zij niet gedistingeerd genoeg. In het receptieboek van het huwelijk van mijn ouders uit 1944 wordt de naam Den Uyl met een Y geschreven door zijn moeder en al zijn broers en zusters. Gewoon omdat zijn grootvader Klaas den Uyl ook zo stond ingeschreven in het bevolkingsregister.
