De wind was het ergste niet in New Orleans

Er is voor de getekende documentaire nog een interessante toekomst weggelegd. Een voorlopig hoogtepunt is het door Pantheon uitgegeven werk A.D. – New Orleans After The Deluge van tekenaar Josh Neufeld, waarin de gevolgen van Katrina in beeld zijn gebracht. Op 29 augustus 2005 raasde deze orkaan over Louisiana en Mississippi met snelheden tot ruim boven de tweehonderd kilometer per uur. Er vielen 700 doden en tienduizenden mensen raakten hun huis kwijt. Niet de wind zelf was de grote boosdoener, maar de zwakte van de dijken die het water in Lake Pontchartrain moesten tegenhouden: in sommige delen van de stad bereikte de vloed een hoogte van 4,5 meter.

Josh Neufeld brengt via vijf hoofdrolspelers in kaart hoe het verloop van deze ramp is geweest. Het eerste hoofdstuk bestaat uit twintig woordloze bladzijden waar de stad zelf lijdend voorwerp is: in vogelperspectief zien we storm en regen over daken en bomen zwiepen en Neufeld bewijst hier dat iets lelijks ook iets moois kan zijn. Daarna begint de chronologie opnieuw, nu met de personages erbij: een Iraanse winkelier, een zwarte domineeszoon, een homoseksuele arts, een boze blanke welzijnswerkster en een joodse stripverzamelaar. Ieder reageert anders op het klemmende verzoek van burgemeester Nagin om de stad te verlaten. Winkelier Abbas blijft - bang voor plunderaars – op zijn winkel passen, maar belandt ten slotte op het dak vanwege het stijgende waterniveau. Ook de dokter blijft, geeft laconiek een cocktailparty en concentreert zich dan op gewonde stadgenoten. Maar de stripverzamelaar evacueert en verneemt later dat zijn 15.000 comics door het water zijn verwoest. Een van de hoofdstukken draagt de titel ‘Diaspora’, want afgezien van een groep achterblijvers zocht bijna elkaar inwoner van New Orleans (spreek uit als: N’awlins) zijn heil elders, om pas na drie jaar of helemaal nooit meer terug te keren.

Uitgeverij Pantheon heeft Neufelds boek zeer fraai gedrukt, gebonden en vormgegeven (elk hoofdstuk heeft zijn eigen kleurstelling en daardoor zijn eigen sfeer), maar heeft de tekenaar ook in andere opzichten een grote dienst bewezen. Deze graphic novel is namelijk in zijn geheel voorgepubliceerd op www.smithmag.net, wat betekent dat Neufelds adembenemende panorama’s binnen het benauwde computerscherm moesten passen. Hij schrijft: ‘Als strips via internet worden gepresenteerd, gaat er iets verloren van de gestalt van de strip: de wisselwerking van de tekeningen op een bladzijde, de manier waarop een dubbele pagina het drama kan versterken, dingen als timing en ritme’ In de papieren versie van A.D. is wel ruimte voor al die finesses.

Maar de website heeft weer andere voordelen. Neufeld noemt een bezoek aan smithmag.net een ‘multilayered experience’ omdat de strip hier wordt gecombineerd met podcasts, Youtube-filmpjes, metereologische verslagen over de orkaan en aardigheidjes zoals cocktailrecepten van de homoseksuele arts.