C.J. Wannée, 'leerares aan genoemde inrichting', schreef bij hetverschijnen van de eerste editie, in 1910, dat het boek vooral eenhandleiding moest zijn bij het 'onderwijs in koken'. Maar, meldde zebovendien: 'Dit kookboek wil ook tegemoet komen aan de moeilijkheden,waarmede zoo menige huisvrouw te kampen heeft bij de samenstelling van hetdagelijksch menu, dat in vele gezinnen maar al te vaak aan chronischeeentonigheid lijdt.'

Bij het verschijnen van de 27ste druk, 95 jaar later, zou je kunnenconstateren dat Wannées opmerking heeft ingeboet aan actualiteit nu weonze maaltijd uit alle hoeken en gaten kunnen laten komen: de ene dagzelfgemaakte boerenkool met worst, de volgende dag een stoommaaltijd uitde koeling van de supermarkt, weer een dag later een pizza van deafhaal-Italiaan. Dat is de dagelijkse praktijk; een grootscheeps onderzoekin een aantal westerse landen wees onlangs uit dat Nederlanders veel vakerdan anderen gebruikmaken van afhaal- en kant-en-klaarmaaltijden. Dat zouvoor Wannée vermoedelijk ook weer reden tot zorg zijn.

Haar boek, zorgvuldig bijgewerkt door culinair journaliste AnneScheepmaker, hoort nog steeds thuis in elk huishouden. Het bevat een schataan informatie over het Hollandse koken en tal van onderwerpen die daarmeesamenhangen, tot aan verantwoord tafeldekken toe. 'Recepten voor dengewonen burgerpot' zijn er nog steeds in overvloed, net als die voor 'defijnen keuken'. Zolang de bloemkool onbedreigd de Nederlandsegroentetoptien aanvoert, heeft de Wannée niets te vrezen.

Henrico Prins