De waarden van Els Maagdenberg
'Altijd de waarheid vertellen, altijd eerlijk zijn, dat heb ik van huis uit meegekregen. In de loop van de jaren heb ik geleerd dat eerlijkheid niet bestaat....
Omdat ik veel reis, wilde ik graag een praktisch beroep. Iets waarmee je altijd geld kunt verdienen. Ziekenverzorging leek me wel wat. Ik ben van een koude kermis thuisgekomen, want er zit zoveel aan dat werk vast. Ik ontdekte allemaal mensen die achter een soort scherm leven, niet aan het normale leven meedoen. Ouderen en zieken zie je bijna nooit. Dat vind ik zo ontrechtvaardig.
Wij leven in een wereld waarin we denken dat we recht hebben op een stijgende lijn. Iedereen moet succesvol zijn, carrière maken, er goed uitzien. Ook al voldoe je daar niet aan, dan moet je doen alsof. Dat kan niet iedereen. Er zijn ook mensen die ziek worden of een ongeluk krijgen.
Zowel in mijn betaalde werk als in mijn vrijwilligerswerk heb ik met die groep te maken. Dat is heel confronterend. Mijn leven gaat door, dat van hen glijdt langzaam weg. Door intensief met ze om te gaan, krijgt mijn leven diepte en breedte.
Als buddy besteed ik ongeveer een halve dag per twee weken aan iemand die extra zorg vraagt. Dat kan van alles zijn, samen tv kijken, fotoalbums doorbladeren of winkelen. Ik doe waar iemand behoefte aan heeft. Waarom ik het doe, kan ik niet precies zeggen. Het geeft mij veel. Ik groei. Ik wil oprecht en betrokken leven. Waarden en normen, dat klinkt net zo enorm als de provinciale overheid. Het gaat juist om dingen die heel dicht bij huis liggen. Wat een ander doet, staat zo ver van me af. Het enige waarop ik invloed heb, is mijn eigen gedrag.'
