De volledige vijf sterren voor dit triple denimensemble

Jossine Modderman, hoofdredacteur LINDAnieuws en LINDA.tv

Het is knap om van iets alledaags iets bijzonders te maken. Zulks lukte ontwerper Bonne Reijn met zijn befaamde Bonne Suits. Zijn missie: een pak dat geschikt is voor iedere gelegenheid - van functioneel tot feest - dat gender- en leeftijdsneutraal is en geen sociale status verraadt. Een uniform dus, gemodelleerd naar iets communistisch maar dan zonder dat fantasieloze. Vier jaar geleden waren de eerste BS alleen nog in zwart en wit, nu zijn de gekleurde varianten, al dan niet gemaakt in samenwerking met kunstenaars, niet aan te slepen.

Het exemplaar dat actrice Roos Dickmann droeg naar de première van Dorst zou zomaar van denim kunnen zijn - en anders betreft het een klassieke blauwe. Even over blauw: boeiende kleur. Vaak geassocieerd met puur (de gewaden van het medium Jomanda) of melancholie (blues). Politieagenten en mariniers dragen blauw omdat het rust en autoriteit uitstraalt, meer dan mintgroen. Daarom kiezen politici vaak voor een blauwe stropdas. Blauw is ook de kleur van de massa, niet in de laatste plaats door al die spijkerstof. De ironie wil dat Roos, juist in dit pak, met dat heerlijke knisperende witte overhemd, enorm opvalt tussen de partyjurken. Een bewonderenswaardige eigenwijze keuze. De veterlaarzen zijn niet mijn kopje thee - ik hou niet zo van het model en de maak - evenmin het achterover geplakte kapsel. Het maakt onnodig ouder dan de 22 jaar die ze telt.

Arno Kantelberg, hoofdredacteur Esquire

We zien hier acteur Fabian Jansen op de eh, oranje loper voor de première van Dorst. Die film, naar het boek van Esther Gerritsen, werd door deze krant beloond met vier sterren, het boek eerder zelfs met vijf. Laat ik daar meteen maar op voortborduren: voor wat we hierboven zien, wil ik ook graag de volledige vijf sterren noteren. Op het eerste oog komt het tafereel de kijker wellicht wat doordeweeks over, waarschijnlijk vanwege de gekozen stof, maar let eens op de subtiele arcering van dit triple denimensemble middels het reepje overhemd onder het jasje en bij de mouwen. Magistraal.

Ik heb de acteur ook wel eens in een poederroze zomerpak op de rode loper gezien, dus die discipline beheerst hij ook, maar zijn hart ligt overduidelijk bij wat tegenwoordig workwear wordt genoemd.

Dit betreft oorspronkelijke werkmanskledij van stevig materiaal die aan de hand van de hipster promotie heeft gemaakt naar de afdeling nette kleding. Jansen F. geeft een statige schwung aan de degelijkheid van het materiaal door het bovenste knoopje van het overhemd dicht te dragen (artistiek én stoer). Omdat hij de boord van het jasje juist wijd houdt, Friedrich von Schiller-achtig, lijkt de kersenpit als een rossige tulp uit de denim potgrond te ontluiken. Het jasje knelt lichtjes om de extra pondjes, maar omsluit knap de tors. Vakmanschap is meesterschap.