De Volkskrant vroeg schrijvers op Boekenbal: welke zonde heeft ú tot literatuur gemaakt?

Gustaaf Peek

'Ik denk dat het mij gelukt is om in mijn boeken Dover en Ik was Amerika slechte mensen een aardig gezicht te geven: nazi's, mensensmokkelaars. Die komen er beter vanaf dan je zou willen. Lezers kunnen toch sympathie voor die personages krijgen. Dat moet een oneigenlijk gevoel zijn.'

Georgina Verbaan

'In mijn columns heb ik best wat mensen vermoord, zoals een taxichauffeur die 'goeiesmorgens' zei. Mijn zonden tijdens het schrijven? Lethargie. Hele dagen in pyjama naar het scherm staren. En roken. Dat heet inspiratie opdoen op het dakterras, maar er komt nooit iets. Wel als ik weer achter de computer ga zitten. Bij mijn eerste columns voor NRC had ik nog last van podiumvrees. Toen dronk ik er weleens wat glazen wijn bij.'

Robert Vuijsje

'Zonden zijn belangrijk voor schrijvers, het gaat toch over de dingen die het leven interessant maken. In mijn eerste boek was ontrouw een element. Of dat autobiografisch was? Gedeeltelijk. Ontrouw is ook de mooiste zonde. Ik heb er wel van genoten. In het verleden dan, hè.'

Henk van Straten

'Als kind klom ik in lantaarnpalen en speeltoestellen. Door de wrijving kwam ik klaar, zonder zaadlozing. Kinderklaarkomen, zeg maar. Het staat in mijn boek, dus ik kan het nu zonder schaamte vertellen. De beste zonde om als schrijver uit te putten is toch wel lust. Seks gaat over hoe je verhoudt tot iemand anders, over naakt zijn en je kwetsbaar opstellen. Daar voel je meer bij dan wanneer je een tarwebrood bij de bakker bestelt.'

Elfie Tromp

'Ik ben nu bezig met een confessiebundel, met alle smerige feiten over mijn ex. Het is heerlijk. Ik doe het om mijn hart te smeren, en mensen smullen natuurlijk van ellende.'

Arjen Lubach

'In mijn laatste boek IV, een thriller, heb ik allemaal mensen vermoord. Het fijne aan schrijven is natuurlijk dat alle zonden in de wereld van de verbeelding blijven. Soms is dat een heel fijne wereld. Toen ik aan mijn roman werkte, ging ik 's nachts vaak naar bed met de gedachte: was ik maar weer in die wereld. De thriller had ik veel sneller af, want ik wilde mezelf zo snel mogelijk uit die nare wereld schrijven.'

undefined

Peter Buwalda

'Jaloezie komt 'weleens' voor in mijn werk. Jaloezie is de interessantste zonde voor een schrijver, denk ik. Jaloezie is conflictueus, en conflictueus is interessant.'