De spindoctor van Alexander Pechtold en Sigrid Kaag keert in Twente terug naar de wereld van zijn jeugd

Was het, achteraf bezien, een voorteken of puur toeval? Op 22 april was Daan Bonenkamp (38) voor het laatst actief op Twitter (hij retweette een bericht van een D66-Kamerlid), terwijl kandidaten voor de nieuwe hoofdredacteur van De Twentsche Courant Tubantia tot 17 april konden solliciteren. Vorige week werd bekend dat het hoofd voorlichting van D66 in de Tweede Kamer de regionale krant gaat leiden. Daarbij past geen uitgesproken politiek profiel op sociale media.

Een prominente spindoctor op het Binnenhof die de baas wordt van een onafhankelijk dagblad in Twente en de Achterhoek, dat is geen alledaagse transfer. In het mediaforum op Radio 1 werd het uitvoerig besproken. Voor twitterende complotdenkers was het een uitgemaakte zaak: ‘Tubantia zal vooral een krant worden van klimaat- en stikstofgedram en nog meer coronaleugens.’

In 2008, na zijn studie geschiedenis en journalistiek in Groningen, schrijft Bonenkamp een jaartje als stagiaire en freelancer voor De Telegraaf. Dat bevalt hem goed, maar na een stage bij de afdeling voorlichting van D66 kiest hij toch tot voor een carrière op het Binnenhof. Hij wordt al snel de woordvoerder van partijleider Alexander Pechtold. Hij schrijft mee aan twee boeken van Pechtold en beschouwt diens verkiezingszege in 2017 als een hoogtepunt, vertelt hij in 2020 in een interview. ‘Dan trek je heel veel samen op, bereid je alles een-op-een voor. Daarna vond ik het tijd voor iets anders. De wereld is nu eenmaal groter dan het Binnenhof.’

Remkes drankgebruik als spin?

Hij wordt de woordvoerder van de nieuwe burgemeester van Den Haag, Pauline Krikke (VVD). Ze blijft maar kort in de Hofstad: in oktober 2019 houdt ze de eer aan zichzelf na aanhoudende kritiek op haar rol bij een vonkenregen boven Scheveningen, veroorzaakt door het vreugdevuur in de nieuwjaarsnacht. Bonenkamp is voor het vertrek van Krikke alweer terug op het Binnenhof, want D66 heeft hem gevraagd als hoofd van de twaalfkoppige communicatieafdeling.

Een strategische rol, met het oog op de verkiezingen van 2021. En opnieuw een rol achter de coulissen, al lukt dat niet bij de ‘drankroddel’ tijdens de kabinetsformatie. Als Johan Remkes in september 2021 de impasse wil doorbreken, meldt de NOS op gezag van D66-bronnen dat de informateur iets te veel had gedronken en ‘warrig’ was. Zijn de opmerkingen over Remkes een off the record-grapje, ruis op de lijn? Of toch echt een poging om de informateur te beschadigen, een ‘valse spin’ om de aandacht af te leiden van D66-leider Sigrid Kaag, die kritiek heeft geuit op de ChristenUnie?

Hoe het ook zij, Bonenkamp ziet zich genoodzaakt te reageren: ‘Natuurlijk neem ik dat meteen terug’, verklaart hij later die dag. ‘We hebben dat echt niet zo bedoeld. Wij hebben geen enkele reden te twijfelen aan de professionaliteit van de informateur en hebben veel vertrouwen in zijn aanpak.’

Niet gesolliciteerd

Als hoofdredacteur van Tubantia moet Bonenkamp afstand nemen van zijn politieke kleur. Hij begrijpt dat mensen de kat uit de boom kijken. ‘Ik ben niet met D66 getrouwd’, zegt hij in een telefonische reactie. ‘De journalistieke onafhankelijkheid is een groot goed. Ik ga ongetwijfeld fouten maken en mensen teleurstellen, maar op dit punt niet.’ En het was toeval dat hij in april stopte met twitteren, zegt hij. Hij had niet gesolliciteerd tijdens de eerste ronde. Toen die procedure op niets was uitgelopen, werd hij gepolst: Bonenkamps naam was op de redactie geopperd.

Hij is dan ook geen onbekende in de streek, maar keert terug naar zijn geboortegrond die hij twintig jaar geleden verliet. Hij is geboren en getogen in een Twents katholiek gezin met zes kinderen uit Hengelo. Een oom werkt bij Tubantia, een andere oom heeft er jaren gewerkt en zijn opa Herman Haverkate schreef veertig jaar columns voor de Twentsche Courant. Zijn jeugd in de Hengelose wijk Groot-Driene was zorgeloos, zei hij twee jaar geleden in de interviewserie Eens een Tukker van de krant die hij nu gaat leiden. ‘Veel plezier, voetballen bij ATC, met opa en oma Haverkate naar Delden. Een bezoek aan de bakker en de sigarenboer was al een geweldig uitje. Heel simpel, maar leuk. Naar mijn ouders in Groot-Driene gaan, voelt nog altijd als thuiskomen.’

Soms voelt hij zich een verlegen jongetje uit Twente dat verdwaald is in de wereld, zei hij toen. Een terugkeer voorzag hij zeker niet, daarvoor was hij al te zeer geworteld geraakt in Den Haag. Dit voorjaar is hij met zijn vriendin getrouwd en kochten ze een huis. Zij blijft vooralsnog in Den Haag werken, Bonenkamp gaat op zoek naar een appartement in Enschede. ‘Ik had het niet verwacht’, zegt hij aan de telefoon over de carrièreswitch. Hij was aanvankelijk even verbaasd als de buitenwereld nu is, maar gedurende de sollicitatieprocedure is hij steeds meer aan het idee gewend. Hij ziet de overstap niet als een nieuwe baan, maar veel belangrijker dan dat: als een ambt.