De portefeuille van Ronald Giphart

'Ik heb nu vier titels op mijn naam staan met een gemiddelde verkochte oplage van 25 à 30 duizend exemplaren, waar ik netto zo'n drie gulden per boek aan overhoud. Als ik zou willen, zou ik daarvan nu kunnen leven. Maar ik wil ook andere dingen doen, en financieel niet te afhankelijk worden van één activiteit.

'Daarom schrijf ik ook recensies voor Het Parool, en een wekelijkse column in Viva - zeshonderd gulden voor zeshonderd woorden, heel leuk om te doen. Verder houd ik voorleesbeurten, voornamelijk in het onderwijs, voor 500 of 750 gulden per keer.

'Mijn vaste lasten zijn nog steeds laag. Ik heb geen kinderen, rijd rond in een oud autootje, en ben blijven wonen in een goedkoop huurhuis in een arbeidersbuurt. Daar heb ik het naar mijn zin, dus waarom zou ik verhuizen?

'Ik denk dat uitgaan mijn grootste uitgavenpost is. Lekker uit eten gaan ontaardt bij mij steeds vaker in een culinair feestje. Ik heb veel vrienden in de horeca. Als student heb ik er jaren gewerkt, laatstelijk als nachtportier. Ik wil altijd nog een keer een roman schrijven die in die wereld speelt. Volgens mij is dat nog nooit gebeurd.

'Eén ding houd ik goed in de gaten: dat ik in ieder geval voldoende reserveer om belasting te kunnen betalen. Teveel vrienden en kennissen heb ik in de problemen zien raken, omdat ze op te grote voet leefden en schulden maakten bij de fiscus. Deels heb ik dat ook van thuis meegekregen. Mijn ouders zijn heel erg links. Niets zwart doen, was hun devies. Stelen van de samenleving, noemt mijn vader dat.'

Joost Ramaer