De geur van Watergate begint zich steeds sterker op te dringen rond Trump
De geur van Watergate begint zich steeds sterker op te dringen rond de Amerikaanse president Trump. Nog geen dag nadat zijn nationale veiligheidsadviseur Michael Flynn moest aftreden wegens leugens over zijn contacten met de Russische ambassadeur, melden CNN en The New York Times nu dat meerdere mensen uit team-Trump tijdens de verkiezingscampagne regelmatig contact hadden met leden van de Russische geheime dienst.
Uit afgeluisterde gesprekken zou blijken dat enkele figuren uit het team rond Donald Trump overleg voerden met Russen die bij de Amerikaanse veiligheidsdiensten bekendstonden als geheim agenten. Het zou gaan om Flynn, Trumps voormalige campagneleider Paul Manafort en Carter Page, een zakenman die adviseur van Trump was.
Trump loste meteen een salvo van woedende tweets, waarin hij zei dat het 'echte schandaal' was dat de inlichtingendiensten illegaal geheime informatie hadden laten uitlekken. 'On-Amerikaans' en 'Lijkt wel Rusland' voegde de belaagde president eraan toe. 'Deze flauwekul met een Russische connectie is louter bedoeld om de vele fouten in Hillary Clintons mislukte campagne te verhullen', tweette hij.
Volgens CNN en de New York Times begonnen de contacten tussen het Trump-team en de Russen vorig jaar zomer, juist in de tijd dat de Amerikaanse inlichtingendiensten lucht kregen van de pogingen van de Russen de presidentsverkiezingen te beinvloeden door het laten uitlekken van gehackte e-mails die schadelijk waren voor Clinton.
Information is being illegally given to the failing @nytimes & @washingtonpost by the intelligence community (NSA and FBI?).Just like Russia
— Donald J. Trump (@realDonaldTrump) 30 september 2017
Provocaties
Donald Trump is nog geen maand president en hij wordt nu al geconfronteerd met de eerste militaire provocaties van Moskou. Vier gevechtsjagers vlogen in de Zwarte Zee zo gevaarlijk dichtbij de USS Porter, dat ze het Amerikaanse marineschip tot op zeventig meter naderden. Lees dit artikel van Volkskrant-verslaggever Stieven Ramdharie over de Russische provocaties.
Onder een hoedje
De vraag is natuurlijk of Trumps medewerkers onder een hoedje speelden met de Russen. Die indruk wekte Trump zelf toen hij op een van zijn campagnebijeenkomsten de Russen aanmoedigde e-mails van Clinton boven water te halen. Een grapje, verzekerde Trump achteraf, maar het is een opmerking die hem de komende tijd zal blijven achtervolgen.
Volgens CNN en The New York Times hebben de inlichtingendiensten tot nog toe geen bewijs gevonden dat Trumps medewerkers de lekken over Clinton met de Russen hebben gecoördineerd. Maar als het inderdaad klopt dat Flynn tijdens de campagne regelmatig contact had met de Russen, heeft het Witte Huis wat uit te leggen. Tot nog toe heeft Trumps woordvoerder Sean Spicer steeds bezworen dat Trumps team vóór zijn verkiezing absoluut geen contact met de Russen heeft gehad.
Trump en Rusland
De affaire kostte de Amerikaanse nationale veiligheidsadviseur Michael Flynn de kop. Hij heeft zijn ontslag ingediend.
De grote vraag is nu: wat wist de president ervan en sinds wanneer precies?
Rusland zou de Amerikaanse klokkenluider Edward Snowden willen uitleveren als 'cadeautje' voor Trump, zou blijken uit vertrouwelijke documenten.
Manafort, die vroeger als pr-adviseur voor de afgezette pro-Russische Oekraïense president Janoekovitsj werkte, heeft ontkend dat hij contacten onderhield met Russische inlichtingenofficieren of personen uit de Russische regering. Ook Carter Page heeft de beschuldigingen ontkend. Maar de nu afgezette Flynn heeft nog niet gereageerd.
Hij wordt vermoedelijk het eerste doelwit van het verdere onderzoek, niet alleen omdat hij zo dicht bij Trump stond, maar ook omdat hij als voormalig hoofd van de Amerikaanse militaire inlichtingendienst DIA geweten moet hebben hoe gevoelig het ligt om in campagnetijd contacten te onderhouden met figuren die in Washington als Russische inlichtingenofficieren te boek staan.
Daarbij komt dat Flynn zich mogelijk kwetsbaar heeft gemaakt voor strafrechtelijke vervolging, doordat hij niet alleen tegenover vicepresident Mike Pence, maar ook tegenover de FBI had gelogen over zijn contacten met ambassadeur Sergej Kisljak. In de Watergate-zaak vormden dergelijke leugentjes de brandstof voor het schandaal dat president Nixon uiteindelijk op de knieën dwong.
Het kabinet-Trump
Hoe ziet het kabinet-Trump eruit en hoe waren de stemverhoudingen in de Senaat? Bekijk het in dit overzicht.
Dat leden van de inlichtingendiensten naar The New York Times en CNN zijn gestapt met deze onthullingen is een onheilspellend teken voor het Witte Huis. Het geeft aan dat het onderzoek dat president Obama vlak voor zijn aftreden gelastte naar de Russische pogingen Trump in het zadel te helpen, niet meer te stoppen valt, ook al zou het Witte Huis dat proberen. Dat zou ongetwijfeld tot een nieuwe lawine van vertrouwelijke informatie uit het onderzoeksteam leiden.
Het wordt voor de Republikeinen in het Congres nu ook moeilijker zich te verzetten tegen een diepgaand onderzoek naar de contacten tussen het team-Trump en de Russen. Veel Republikeinen rillen al bij de gedachte aan een herhaling van de Watergate-hoorzittingen, die de Amerikanen dag aan dag aan de televisie gekluisterd hielden.
Was Trump zelf betrokken?
Uit het Democratische kamp rond Hillary Clinton klinkt nu de vraag waarom FBI-chef James Comey vlak voor de verkiezingen wel een nieuw onderzoek naar Clintons gebruik van een prive-server voor haar e-mails aankondigde, maar zijn kaken stijf op elkaar hield over het onderzoek dat kennelijk liep naar de contacten tussen het team rond Trump en de Russen. Dat verwijt zal het voor Comey, die nog steeds de leiding heeft over de FBI, heel moeilijk maken zich met het onderzoek te bemoeien.
Het kan niet anders dan dat het onderzoek zich uiteindelijk gaat richten op die ene cruciale vraag: was Trump zelf betrokken bij of op de hoogte van ongepaste contacten met de Russen? In dat geval zouden de Amerikanen iemand in het Witte Huis hebben die chantabel is, omdat het Kremlin uiteraard het antwoord weet.
Hoe dicht het onderzoek bij Trump zal eindigen is volstrekt onduidelijk. Maar een ding is wel zeker: Trumps eerste maanden in het Witte Huis gaan veel overeenkomst vertonen met Nixons laatste maanden: een doorlopend gevecht tegen lekkages, met tussendoor een beetje proberen te regeren.
Watergate
De affaire begon op 17 juni 1972 met een inbraak in een Democratisch hoofdkwartier in het Watergate-complex in Washington. Vijf mannen werden gearresteerd. Twee jonge verslaggevers van The Washington Post, Bob Woodward en Carl Bernstein, doken op het verhaal. Zij ontdekten dat de Republikeinse partij achter de inbraak zat.
De directe opdracht kwam van de directeur van het Republikeinse comité voor herverkiezing van de president. Nixon zelf was uit op voorkennis over zijn Democratische rivalen. Woodward en Bernstein werden bij hun naspeuringen geholpen door 'Deep Throat', zoals hun hoofdredacteur deze anonieme bron noemde, een verwijzing naar een destijds beroemde pornofilm.
De bron in kwestie, Mark Felt, was de tweede man van de FBI. Die vreesde een te grote grip van Nixon op de FBI. Dus was Felt bereid beide journalisten op het juiste spoor te zetten. Het schandaal leidde op 9 augustus 1974 tot het aftreden van Nixon.