De Clintons en de Obama's: altijd mot
NEW YORK - Of het allemaal klopt is de vraag, maar veel Amerikanen smullen van een boek over de Obama's en de Clintons. Bloedvete is de titel. Het boek schetst een spannend, Shakespeareaans portret van de twee first families, en je leest het in één adem uit, schrijft The New York Times. De krant voegt eraan toe dat het ook weinig geloofwaardig is, maar Blood Feud is wel in een klap op nummer één van haar bestsellerslijst beland.
De schrijver is Edward Klein. Eerder publiceerde hij een anti-Obamaboek, een hit in het verkiezingsjaar 2012. The Amateur, heette het - ook zo'n praktische titel die in al zijn beknoptheid niets te raden laat over waar de auteur staat. Klein is populair bij een conservatief lezerspubliek, dat kennelijk zo groot is in Amerika dat zijn favoriete schrijvers en boeken geregeld de hoogste posities bezetten op de bestsellerslijst.
Op de gecombineerde lijst voor gedrukte en e-boeken passeert Klein nu Hillary Clinton. Zij stond op nummer één met Hard Choices (Cruciale keuzes), het verslag van haar ministerschap van Buitenlandse Zaken. De ironie wil dat zij in dit boek haar best doet een positief beeld te schetsen van haar relatie met Obama, die haar in de presidentsverkiezingen van 2008 aftroefde. Zij spreekt zelfs van een 'persoonlijke vriendschap'. Volgens Klein is dit niet waar.
In zijn boek laat hij Bill Clinton zeggen: 'Ik haat die Obama meer dan ieder ander die ik heb ontmoet, meer dan ieder ander die heeft geleefd.' Michelle Obama zou Hillary Clinton 'Hildebeest' noemen. Ook schrijft Klein over een 'fysieke ruzie' tussen Obama en Hillary.
Het probleem is dat de schrijver - oud-journalist van Time en van het magazine van The New York Times - nauwelijks bronnen noemt. Zelfs de aartsconservatieve radiopresentator Rush Limbaugh zet vraagtekens bij bepaalde citaten. 'Ik ken geen mensen die zo praten.'
De relatie tussen de Obama's en de Clintons is er overigens wel altijd een van afstoten en aantrekken geweest. De felle strijd om de Democratische nominatie in 2008 leidde over en weer tot bittere gevoelens. Maar toen Obama eenmaal gekozen was tot president, had hij als relatieve buitenstaander in Washington het enorme Clinton-netwerk hard nodig bij het vormen van zijn regering. Hij haalde Hillary in zijn kabinet.
Maar van liefde was geen sprake, schreven Mark Halperin en John Heilemann in het boek Double Down. 'Ik mag hem met mate', citeren zij Obama over Bill. Ooit zag de president zo op tegen een etentje met Bill dat hij expres anderen erbij uitnodigde. Ik ben niet in staat 'nog meer onverdunde Clinton te verdragen', zei hij tegen hen.
Niettemin leverde Bill in 2012 met zijn adviezen en meeslepende speech op de Democratische conventie zijn bijdrage aan Obama's herverkiezing. Hij creëerde daarmee een politieke schuld die de vertrekkende president straks in 2016 tegenover Hillary waarschijnlijk mag inlossen, ook al schuurt het soms tussen de twee presidentiële families.
undefined
