De buren
Iedereen kan koken, is het motto van Mac van Dinther. Om dat te toetsen, eet hij iedere week bij een lezer thuis. Deze week: Mariette Boin (61), lerares Engels in Alkmaar.
Dat ik vanavond mag aanschuiven bij Mariette Boin heb ik te danken aan haar buren. Mariette eet regelmatig bij Dick en Marianne, die volgens haar begenadigde hobbykoks zijn. 'Fenomenaal gewoon.' Niks aan de hand, tot ze onlangs voor haar verjaardag onverhoeds een kookboek van hen cadeau kreeg: Kokende vrouwen. Mariette vatte dat op als een hint. 'Ze willen dat ik ook iets doe - kennelijk', schreef ze.
Nou kan Mariette natuurlijk wel koken. Toen ze nog een gezin vormde met haar inmiddels ex-man en dochter deden ze op zaterdag boodschappen voor de hele week en kookten ze vaak samen. Nu ze alleen woont, maakt ze ook zelf haar potje klaar. Maar koken voor mensen die zelf goed kunnen koken, daar ziet ze tegenop. Of ik wil komen meeproeven. 'Dat maakt het extra spannend, maar dat moet dan maar.' Tuurlijk.
'Zenuwachtig?', vraag ik als Mariette me binnenlaat, gekleed in een paars vestje met roze hartjes. 'Gaat wel. Ik probeer het te onderdrukken.' Eerst maar een glaasje wijn.
Op de keukentafel ligt Allerhande, op de salontafel Britain in Verse. Mariette is lerares Engels op het ROC in Den Helder. Ze woont alleen. Haar dochter is het huis uit. 'Ze is piloot bij de KLM.' Het valt niet mee, zegt ze eerlijk. Een mens is niet gemaakt om alleen te zijn. Gelukkig is er sinds kort een nieuwe liefde in haar leven, zegt ze glimmend van genoegen. De fles Beerenburg op de aanrecht was me al opgevallen. Het is een Fries.
Wat koken betreft noemt Mariette zich een 'receptenhopper'. Vroeger had je als huisvrouw een standaardrepertoire, zegt ze. Tegenwoordig zijn recepten overal en is de verlokking groot om telkens iets nieuws te maken. Dat is leuk, maar niks beklijft. 'Het is als met je tomtom. Je hoeft de weg niet meer te onthouden.' Het gerecht dat ze heeft uitgekozen komt ook uit een boek, van Skye Gyngell, een Australische kokkin. 'Het is puur. Dat spreekt me aan.'
Ze kijkt op de klok. Zes uur. Over een half uur komen de buren. 'Als ik nu begin, haal ik dat.' Ze doet de voorgekookte venkel in de pan met de artisjokken uit blik, de kruiden, de citroen, de tomaten en de peper. Als laatste schenkt ze de kippenbouillon erop. Zelfgemaakt, zegt ze trots. 'Een heel gedoe.'
Als ze de schotel in de oven schuift, staan Dick en Marianne voor de achterdeur. Dick werkt in de financiële sector, Marianne in de ambulante psychiatrische zorg. Na de kippensoep - 'Lekker', lepelt Dick tevreden zijn bord leeg - haalt Mariette de hoofdschotel uit de oven. Ze giet de basilicumolie erop, strooit de kaas eroverheen en zet de schotel op tafel. Olijven vergeten. Terug.
We scheppen onze borden vol kleurige groenten die geuren naar laurier en saffraan. Lekker fris smaakje, vindt Mariette. 'Maar het had misschien iets harmonischer gekund', oppert ze voorzichtig. Wat nou harmonisch, vraagt Dick. 'Ik vind het prima.' Dat boek was trouwens helemaal geen hint, sust Marianne. 'Gewoon 'n leuk boek.'
Kook-cv van Mariette Boin Kookt Drie tot vier keer per week. Steeds minder vlees. 'Ik vind het afschuwelijk wat er gebeurt in de bio-industrie.'Doet boodschappen bij Albert Heijn. 'Vrijwel alles.'Geeft per week uit aan eten 60-70 euro.Kan niet zonder 'Brood, kaas, melk, fruit.'Nooit op tafel Mosselen en oesters. 'Glibberige hapjes zout. Dat is niet aan mij besteed.'
Ovenschotel met venkel en artisjokken (voor 4 personen)
Ingrediënten: 2 venkelknollen, 1 blikje artisjokken, 3 theelepels salie (gedroogd), 2 teentjes knoflook, snufje saffraan, 2 laurierblaadjes, ¿ gezouten citroen, 4 tomaten, 1 rode peper, 0,1 liter kippenbouillon, 12 zwarte olijven, 2 eetlepels gesnipperde basilicum in olie, 2 eetlepels Parmezaanse kaas (geraspt)