De boekenkast van Piet Gerards

Domme vraag misschien, maar heeft Piet Gerards nog andere hobby's dan het verzamelen van boeken? 'Het is niet zozeer mijn hobby, al klinkt dat wellicht vreemd gezien de boekenbergen in mijn huis. Tot de komst van internet was boekenbezit belangrijk. Je had boeken nodig om je staande te houden in je werk, maar ook in discussies met vrienden over film, muziek en literatuur. Nu loop ik naar de computer voor weetjes of om feiten te checken.

'Ik heb zo'n 14 meter ofwel ruim zeshonderd boeken over Picasso. Al zijn werk is nu te vinden op internet. Maar daarmee zijn die boeken niet overbodig geworden. Wat je niet vindt op internet is het verband tussen al die losse plaatjes. Ik denk dat het belang wordt onderschat van een kenner die al die feitjes met een onderliggend idee ordent en het samen met een vormgever op een toegankelijke manier presenteert in boekvorm. Ik kan uren door mijn boekenkasten reizen, op zoek naar dwarsverbanden tussen muziek en beeldende kunst of die tussen typografie en architectuur. Die cross-overs, zoals ze dat tegenwoordig noemen, vind ik het meest fascinerend.

'Dat wil niet zeggen dat ik nog steeds al mijn boeken nodig heb of had. Van de zestig boeken over Mozart ging onlangs een aantal naar De Slegte. Sommige gaan erg gedetailleerd in op een bepaald aspect van zijn werk, dat is niet aan mij besteed.'

Toch heeft u ze ooit aangeschaft?

'Als je boeken vormgeeft en uitgeeft, zoals ik al dertig jaar doe, omring je je als vanzelfsprekend met boeken. Boekenliefhebbers communiceren met elkaar via hun boekenkasten. Toen ik nog op de Amsterdamse Prinsengracht woonde, maakte ik wekelijks een rondje langs boekhandels en antiquariaten. Dat rondje eindigde meestal bij het modern antiquariaat Van Gennep, een plek waar ik ook afsprak met mensen. Je ging er nooit weg zonder een boek.

'Hoe gaan die dingen? Je leest het boek De Meester en Margarita van Boelgakov, het bevalt je en je koopt ook zijn andere werk. Dan verschijnt het verzameld werk bij Van Oorschot. Dat moet je echt hebben, maar die losse boeken wegdoen, kan ook weer niet, vanwege een bijzonder nawoord of een net weer andere vertaling. Zo groeit het maar door.'

Hoe lastig is het voor u om, gedwongen door ruimtegebrek, opruiming te houden?

'Met een oud-medewerker, tegenwoordig professor typografie in Essen, ben ik onlangs de kasten over vormgeving en typografie doorgelopen. Hij gaf aan: te modieus, kan weg, slecht, ook weg. Dat werkt, zeker als je merkt dat je verzameling er beter van wordt. De beste boeken blijven over.

'Van de boeken die ik zelf heb ontworpen, krijg ik vijf of meer bewijsexemplaren. Ik doe er nu de helft van weg, dat ruimt lekker op. Kast na kast loop ik na, wikkend en wegend. Omdat het moet, maar ook omdat al die boeken een last aan het worden zijn. Ik ben nu 61, wie weet wat de toekomst mij brengt? Ik merk dat het makkelijker wordt om afstand te doen van boeken naarmate er meer uitgaat. Wat er nog bijkomt, zijn vooral de boeken die we zelf uitgeven, zoals de geplande uitgaven over Chaim Levano, en Stefan en Franciszka Themerson en van componist en pianist Misha Mengelberg - allen dwarsliggers die een bestaan in de marge voor lief nemen.'

undefined