Dave Barry: een van de geestigste columnisten die ik ken
'Wij vinden elektrisch licht, radio's, mixers en dergelijke tegenwoordig heel vanzelfsprekend, maar honderden jaren hebben mensen het zónder gedaan. Dat was geen enkel probleem, want ze hadden tóch geen stopcontacten.' Schreef Dave Barry. Dave Barry is een van de geestigste columnisten die ik ken. Hij won er zelfs de Pulitzerprijs mee, want dat kán, als Amerikaanse columnist. Hij heeft ontzettend veel boeken verkocht, nog veel meer dan Peter Buwalda, en ook speelt hij in een band met Stephen King; er is dus voldoende reden om jaloers op hem te zijn.
Het merendeel van Barry's teksten is volslagen onzin. 'Rembrandts voornaam was Beauregard, daarom gebruikte hij die nooit', schrijft hij bijvoorbeeld. En ook: 'Magnetisme is een van de zes fundamentele natuurkrachten. De andere vijf zijn Zwaartekracht, Bouwplakband, Gezeur, Afstandsbediening en De Aantrekkingskracht Van Honden Op Het Kruis Van Wildvreemden.' En ook: 'De voornaamste oorzaak van kapotte elektrische apparaten is een verlopen garantie. Meestal krijg je zo'n elektrisch apparaat eenvoudig weer aan de praat door de datum op het garantiebewijs te veranderen met een zwarte viltstift.'
Dat alles is heel verfrissend, vind ik. Soms wordt hij ook filosofisch ('Leven is alles wat sterft als je erop stampt.') of wetenschappelijk: 'Het is een bekend feit dat mannen nooit de weg zullen vragen. Dat is iets biologisch. Het verklaart ook waarom er miljoenen zaadcellen nodig zijn om een vrouwelijke eicel te vinden, ondanks het feit dat die eicel, in verhouding, even groot is als Spanje.'
Politiek inzicht heeft hij ook ('In tijden van ernstige problemen en een onzekere toekomst is er altijd wel een individu dat de oplossing heeft en de leiding wil nemen. Over het algemeen is dat individu krankzinnig.') en hij is een openlijke atheïst, wat altijd meegenomen is bij een Amerikaan. ('Het probleem met schrijven over religie is dat je het risico loopt diep religieuze mensen te beledigen, en dat ze dan achter je aan komen met hakmessen.')
Barry kan overal over schrijven en het is altijd leuk, van ontploffende walvissen tot Amerikaanse verkiezingen, van schoonheidstips ('een mannenhuid is anders dan een vrouwenhuid, namelijk meestal wat groter en met meer slangen erop getatoeëerd') via korte boeksamenvattingen (Moby Dick: 'Wees voorzichtig met haaien want ze symboliseren de natuur en ze maken je dood.') tot etiquetteregels: 'Vraag nooit, maar dan ook nooit aan een vrouw of ze zwanger is, tenzij je op dat moment daadwerkelijk een baby uit haar tevoorschijn ziet komen.'
U doet er dus verstandig aan eens iets van Barry te lezen. Begin maar met een verzamelbundeltje, bijvoorbeeld Dave Barry's Greatest Hits. Hij is bij mijn weten nooit in het Nederlands vertaald, maar het is geen ingewikkeld proza; ook mijn 16-jarige dochter leest hem vaak snikkend van het lachen.
'Gevoel voor humor bepaalt de mate waarin we ons realiseren dat we gevangen zitten in een wereld die vrijwel totaal verstoken is van rede', schrijft Barry. 'Met lachen brengen we dit angstige besef tot uitdrukking.'
Oké, dat was wel héél serieus. Maar dat doet hij anders nooit.
