Daft Punk

Een plaat die zo uitbundig in de markt is gezet en waarvan een single (Get Lucky) al zo onontkoombaar een hit is, kan als hij dan eindelijk in de cd-speler zit alleen maar tegenvallen, zou je zeggen. Geen zorgen: de nieuwe Daft Punk, Random Access Memories is een dancejuweel dat na elke draaibeurt vrolijker gaat flonkeren.

Het openingsnummer Give Life Back To Music begint nog verwarrend, als een stoer stuk symfonische rock, maar landt al snel in een onweerstaanbare discogroove. Met het onmiskenbare, funkende gitaartje van Nile Rodgers (Chic), een huppelend basloopje en de gehelmde stemmen van het Franse houseduo door de vocoder. Het is de blauwdruk voor de rest van de plaat: een liefdevol eerbetoon aan disco en softpop uit de jaren zeventig en tachtig.

Wat een heerlijke liedjes komen er voorbij, het ene nog verslavender dan het andere. Zoals het rond de sprankelende piano van 'Chilly' Gonzales gespeelde Within, met een kippenvelrefreintje, alweer gezongen door de vocoder. De discoknaller Loose Yourself To Dance, met falsetstem van Pharrell Williams. Touch dan, een cabaretesk aangezet discolied gezongen door Paul Williams (bekend van Love Boat), en aangevuurd door weldadig koor en orkest. En ook hier zonder knipoog. Want voor ironie of hysterie is bij Daft Punk gelukkig geen ruimte. Het duo gaf liever een ambachtelijk en hyperverzorgd eigen geluid aan de soepele en warme disco en pop uit vervlogen tijden, en dat horen we op Giorgio By Moroder (uiteraard met medewerking van de grote discoproducer) en bijvoorbeeld een liedje als Fragments Of Time. Een op het eerste gehoor misschien simpel popdeuntje, maar wat horen we Daft Punk hier waanzinnig mooi arrangeren, met piano, cool plukkende gitaren, geraffineerde synths en uiteindelijk een gierend keyboardsolootje. Ongekende discorijkdom.

undefined